wygarbować

Wygarbował tuzin jelenich skór na odzież i umieścił je w skrzyni.

źródło: NKJP: Silvio Gesell: Historia Robinsona Crusoe, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 2005-11-01

Po skórę Stanisław Żmija pojechał do Zembrzyc, bo tam wiedzą, jak dobrze wygarbować i przygotować materiał. Później, mając już wszystko, w dwa dni z majstrem szył buty dla Papieża, nie zajmując się niczym innym.

źródło: NKJP: Marcin Płaszczyca: Buty papieskie od Stanisława, Gazeta Krakowska, 2005-04-16

Zajmowali się wyrobem wojłoków i garbowaniem skór. Wygarbowana przez nich skóra owcza była miękka, lekka i nie ulegała zniszczeniu pod wpływem deszczu czy mokrego śniegu. Technologia garbowania była ich tajemnicą.

źródło: NKJP: Joanna Januszewska-Jurkiewicz: Stosunki narodowościowe na Wileńszczyźnie w latach 1920-1939, 2010

Całych skór owczych i kozich, już wygarbowanych na lico lub na futro, farbowanych na granat, beż, a nawet pomarańcz, było w samochodzie 838 sztuk.

źródło: NKJP: Mirosław Łukaszuk: Ścinki na granicy, Trybuna Śląska, 2002-07-17

Przez jakiś czas skóry mokną potem w wywarze kory dębu i kukurydzy, by na koniec trafić do pachnącej mimozą kąpieli, mającej pozbawić je odrażającej woni (w międzyczasie płucze się je i szoruje). Wygarbowane mokre skóry wiesza się gdzie popadnie - na murach, kominach, rozkłada na dachach, trotuarach i pobliskich wzgórzach, gdzie całymi dniami schną w prażącym afrykańskim słońcu, nie tracąc intensywności kolorów.

źródło: NKJP: Świat zapomniał o Fez el-Bali, Dziennik Polski, 2004-04-03