werbować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

nakłaniać do podjęcia określonego rodzaju działalności, aktywności lub wstąpienia do organizacji

Bywa używane z odcieniem pejoratywnym.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

kontrwywiad werbuje
werbować dziennikarzy, księży, kurierów, najemników, pracowników, współpracowników; klientów; agentów, agenturę, informatorów, szpiegów; członków czegoś, kandydatów
werbować do pracy, do współpracy; do sekty
firma werbująca; metody, sposoby werbowania

	Wrocławska firma werbowała w Polsce pielęgniarki do pracy w Norwegii. źródło: NKJP: Marcin Gąsiorowski: Trefna umowa, Gazeta Wrocławska, 2003-04-18
	Dawniej jeżdżono w kraj werbować ludzi do kopalń. Dziś dajemy ogłoszenia w gazetach. źródło: NKJP: Jarosław Józef Szczepański: Górnik polski, 2005
	Niegdysiejsza milicja werbowała agentów przede wszystkim wśród więźniów, miała w więzieniach swoje pawilony. źródło: NKJP: Piotr Najsztub: Nie ma strachu bez ognia, Gazeta Wyborcza, 1995-06-17
	Dariusz I. prowadził w Słupsku firmę, zajmującą się sprzedażą zestawów satelitarnych. Klientów werbował głównie wśród mieszkańców okolicznych wsi. źródło: NKJP: Jacek Cegła: Były policjant aresztowany, Dziennik Bałtycki, 2000-11-14

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	werbowałem +(e)m werbował	werbowałam +(e)m werbowała	werbowałom +(e)m werbowało	werbowaliśmy +(e)śmy werbowali	werbowałyśmy +(e)śmy werbowały
2 os.	werbowałeś +(e)ś werbował	werbowałaś +(e)ś werbowała	werbowałoś +(e)ś werbowało	werbowaliście +(e)ście werbowali	werbowałyście +(e)ście werbowały
3 os.	werbował	werbowała	werbowało	werbowali	werbowały

bezosobnik: werbowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę werbował będę werbować	będę werbowała będę werbować	będę werbowało będę werbować	będziemy werbowali będziemy werbować	będziemy werbowały będziemy werbować
2 os.	będziesz werbował będziesz werbować	będziesz werbowała będziesz werbować	będziesz werbowało będziesz werbować	będziecie werbowali będziecie werbować	będziecie werbowały będziecie werbować
3 os.	będzie werbował będzie werbować	będzie werbowała będzie werbować	będzie werbowało będzie werbować	będą werbowali będą werbować	będą werbowały będą werbować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		werbujmy
2 os.	werbuj	werbujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	werbowałbym bym werbował	werbowałabym bym werbowała	werbowałobym bym werbowało	werbowalibyśmy byśmy werbowali	werbowałybyśmy byśmy werbowały
2 os.	werbowałbyś byś werbował	werbowałabyś byś werbowała	werbowałobyś byś werbowało	werbowalibyście byście werbowali	werbowałybyście byście werbowały
3 os.	werbowałby by werbował	werbowałaby by werbowała	werbowałoby by werbowało	werbowaliby by werbowali	werbowałyby by werbowały

bezosobnik: werbowano by

bezokolicznik: werbować

imiesłów przysłówkowy współczesny: werbując

gerundium: werbowanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: werbujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: werbowany

odpowiednik aspektowy: zwerbować

+

werbować

+

KOGO + (do CZEGO)

niem. werben