wysławić - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. przypisując komuś lub czemuś wielką wartość, uznać osobę, czyn lub ideę godnymi szacunku, pochwały lub uwielbienia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	[...] w murach kościoła pw. Św. Teresy w Wilnie chór wysławił Pana takimi kompozycjami, jak: „Locus iste”, „Ave verum” czy „Upadnij na kolana”. źródło: Internet: l24.lt
	Jak najkrócej wysławić zalety tajskiej kuchni? Wystarczy zauważyć, że jako jedyna w świecie łączy elementy dwóch innych wielkich szkół gotowania: chińskiej i hinduskiej. źródło: Internet: pb.pl
	Jak wynika z naszych obserwacji, niektóre z dedykacji nie pomijały żadnego z elementów, mogących przyczynić się do wysławienia adresata [...]. źródło: NKJP: Anna Warda: Z obserwacji nad dedykacjami mecenasowskimi w osiemnastowiecznej Rosji, 2000
	W artykule [...] jedną z wysławionych tam postaci jest niemiecki uczony Werner von Braun. Autor ukazuje go jako nawróconego grzesznika, nieomal świętego, który swoimi zasługami przyczynił się do zdobycia pozaziemskiej przestrzeni. źródło: NKJP: „Eureka, amen”, Polityka, 2000-02-12

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wysławiłem +(e)m wysławił	wysławiłam +(e)m wysławiła	wysławiłom +(e)m wysławiło	wysławiliśmy +(e)śmy wysławili	wysławiłyśmy +(e)śmy wysławiły
2 os.	wysławiłeś +(e)ś wysławił	wysławiłaś +(e)ś wysławiła	wysławiłoś +(e)ś wysławiło	wysławiliście +(e)ście wysławili	wysławiłyście +(e)ście wysławiły
3 os.	wysławił	wysławiła	wysławiło	wysławili	wysławiły

bezosobnik: wysławiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wysławmy
2 os.	wysław	wysławcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wysławiłbym bym wysławił	wysławiłabym bym wysławiła	wysławiłobym bym wysławiło	wysławilibyśmy byśmy wysławili	wysławiłybyśmy byśmy wysławiły
2 os.	wysławiłbyś byś wysławił	wysławiłabyś byś wysławiła	wysławiłobyś byś wysławiło	wysławilibyście byście wysławili	wysławiłybyście byście wysławiły
3 os.	wysławiłby by wysławił	wysławiłaby by wysławiła	wysławiłoby by wysławiło	wysławiliby by wysławili	wysławiłyby by wysławiły

bezosobnik: wysławiono by

bezokolicznik: wysławić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wysławiwszy

gerundium: wysławienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wysławiony

odpowiednik aspektowy: wysławiać

+

wysławić

+

KOGO/CO