-
2.
daw. ktoś, kto zawodowo zajmuje się ubojem zwierząt i obróbką mięsa -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
miejsca, osoby, przedmioty, sytuacje związane z jedzeniem
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
Wyrwał się z nędzy, i to uczciwą pracą. Syn wioskowego rzezaka, który co prawda potrafił podnieść zębami pięćdziesięciokilogramowy worek, ale jako że nie popisywał się tym w cyrku, był biedny jak mysz kościelna. Liczne dzieci siłacza odmrażały nogi i ręce, ciągnąc zimą wózek z mięsem po okolicznych klientach.
źródło: NKJP: Andrzej Bart: Fabryka muchołapek, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rzezak
rzezacy
ndepr rzezaki
depr D. rzezaka
rzezaków
C. rzezakowi
rzezakom
B. rzezaka
rzezaków
N. rzezakiem
rzezakami
Ms. rzezaku
rzezakach
W. rzezaku
rzezacy
ndepr rzezaki
depr -
psł. *rězati, *režǫ 'ciąć, rznąć, przecinać, nadcinać'
W st.pol. od XIV w. czasownik rzezać/rzazać 'ciąć, krajać, rozcinać, odcinać', 'kastrować', 'rzeźbić, ryć'.