admiracja

Odwiedzały go kobiety dojrzałe i dziewczęta spragnione romantycznej admiracji [...].

źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995

[...] poddani pierwszych Jagiellonów darzyli kulturę Wschodu wyraźną admiracją, która (potęgując się z czasem) przybrała wręcz formę fascynacji.

źródło: NKJP: Włodzimierz Kwaśniewicz: Dzieje szabli w Polsce, 1993

Któregoś dnia dowiedziałam się nagle, że admiracja, jaką darzył ojca, miała głębsze korzenie. Już wcześniej nie podobało mi się, kiedy słyszałam go mówiącego z nabożeństwem o moim ojcu, ale teraz okazało się, że Władek jeszcze przed małżeństwem ze mną zawarł z ojcem swoisty układ.

źródło: NKJP: Anna Bolecka: Uwiedzeni, 2009

Mam wielką admirację dla Brancusiego. Udało mu się coś nieosiągalnego: połączenie ducha z materią, starej sztuki z nową, bez łamania, bez palenia za sobą mostów. Zawsze podobali mi się tacy, którzy byli poza nurtami, poza szkołami [...].

źródło: NKJP: Za barierą czasu, Dziennik Polski, 2003-10-17

Admiracja Héberta dla tego pierwszego wynikała, jak można przypuszczać, z powodów taktycznych; Robespierre natomiast nie krył swej niechęci do dziennikarza, m.in. za wulgarne oblicze jego publicystyki.

źródło: NKJP: Internet