mesjasz
-
charyzmatyczny przywódca, o którym mówiący sądzi, że uratuje jakąś grupę ludzi z niebezpieczeństwa lub wyprowadzi ją z trudnej sytuacji albo poprowadzi do sukcesów
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
Nie będę też w dalszym ciągu mesjaszem dla durnych radiosłuchaczy ani autorytetem dla telewidzów i czytelników.
źródło: NKJP: Wojciech Tochman: Wściekły pies, 2007
Był charyzmatyczny, był mesjaszem dla żołnierzy Armii Polskiej w ZSRR, który wytrwale unikał podporządkowania się generałowi Kutrzebie w czasie bitwy nad Bzurą.
źródło: NKJP: Internet
Gdyby tylko zrozumiał, że jest wspaniałym graczem, najlepszym, ale tylko jednym z wielu, którzy grają w drużynie. A tak widzi w sobie niemal mesjasza, który ma przeprowadzić Ugandę do ziemi obiecanej.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Nocni wędrowcy, 2009
Należał on do tych tyranów, którzy im bliżej upadku, tym mocniej wierzyli w swoje posłannictwo dziejowe. Fałszywi mesjasze polityczni to specjalność XX w.
źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Krew, pot, łzy, Polityka, 2006-11-04
Utopiści czy polityczni mesjasze mają wprawdzie ogromną moc przekonywania społecznego, potrafią porwać ludzi, jednak trudniej przychodzi im rządowa codzienność kompromisów, drobnych ustępstw, porażek.
źródło: NKJP: Tomasz P. Terlikowski: U progu nowego?, Ozon, nr 21, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mesjasz
mesjasze
ndepr mesjasze
depr D. mesjasza
mesjaszy
rzadziej mesjaszów
C. mesjaszowi
mesjaszom
B. mesjasza
mesjaszy
rzadziej mesjaszów
N. mesjaszem
mesjaszami
Ms. mesjaszu
mesjaszach
W. mesjaszu
mesjasze
ndepr mesjasze
depr -
łac. kośc. messias
z gr. messías
Pierwotnym źródłem jest hebr. māšīaḥ 'pomazaniec'