koronacja - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

rel. ceremonia religijna, polegająca na nałożeniu korony albo innej ozdoby wykonanej z kamieni szlachetnych na obraz lub figurę Matki Boskiej, będącą przedmiotem kultu

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

sakramenty i obrzędy religijne

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

dekoracja

Połączenia

uroczysta koronacja
koronacja obrazu, wizerunku... Matki Boskiej Piaseckiej, Swarzędzkiej, Wejherowskiej...
koronacja nastąpiła
akt, rocznica koronacji
dokonać koronacji

Cytaty

	Srebrną, pozłacaną suknię Madonny i Dzieciątka wykonał wspomniany wyżej Samuel Grew. Koronacja obrazu miała miejsce 11 sierpnia 1968. źródło: NKJP: Jan Bałdowski: Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, 1996
	Kościół katolicki, szczególnie w okresie Polski Ludowej, starał się wskrzesić czy kontynuować takie formy życia religijnego, jak masowe pielgrzymki, koronacja cudownych obrazów lub uroczystości związane z wynoszeniem na ołtarze kolejnych błogosławionych i świętych. źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002
	Prymas Polski Stefan Kardynał Wyszyński z okazji podwójnego jubileuszu 500-lecia intronizacji obrazu w bydgoskiej farze i 1000-lecia chrześcijaństwa w Polsce dokonał uroczystej koronacji obrazu Matki Bożej. źródło: NKJP: Internet
	Koronacje obrazów Matki Bożej zawsze gromadzą rzesze wiernych. źródło: NKJP: ib: Obraz czeka na ukoronowanie, Dziennik Zachodni, 2008-12-09

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	koronacja	koronacje
D.	koronacji	koronacji	neut
D.	koronacji	koronacyj	char
C.	koronacji	koronacjom
B.	koronację	koronacje
N.	koronacją	koronacjami
Ms.	koronacji	koronacjach
W.	koronacjo	koronacje

Składnia

+

koronacja

+

CZEGO + (CZYM)

Pochodzenie

łac. corōnātiō 'zwieńczenie, ukoronowanie'