towarzysz

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. podróży

  • 1.

    osoba, która jest obecna przy innej osobie w różnych sytuacjach
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

    • dobry, miły, przyjemny; niezwykły; nieodłączny, przygodny; najbliższy, wierny, wypróbowany; młody; były, dawny, dotychczasowy, niedawny, nowy, stary; odpowiedni; mój, nasz, twój... towarzysz
    • towarzysz podróży, ucieczki, wędrówki, wyprawy; pracy, walki, zabaw; niedoli
    • towarzysz z obozu; z oddziału
    • słowa, spojrzenia; twarz, ramię, ręka; śmierć towarzysza; grono, reszta towarzyszy
    • szukać towarzysza
    • pomóc/pomagać towarzyszowi
    • mieć, znaleźć towarzysza
  • Zbigniew miał do Darka niemożliwy do przezwyciężenia żal. Nawet teraz, po blisko ćwierć wieku, [...] unikał go jak ognia, w razie konieczności udając, że nie dostrzega obecności dawnego towarzysza zabaw.

    źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008

    Duże, obce miasto, wprost kipiące swobodnym życiem, wprawiło Tomka w radosny nastrój, odzyskał humor i fantazję. Smuga, ucieszony dobrym samopoczuciem młodego towarzysza podróży, postanowił przenocować w Wiedniu.

    źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957

    Ich towarzysz niedoli do obozu trafił z szeregów Milicji Obywatelskiej.

    źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Pociąg do Stalinogrodu i inne opowiadania, 2009

    Stałymi towarzyszami Krystyny Skarbek byli: wysoki blondyn z włosami zaczesanymi do tyłu i pan kulejący z powodu sztucznej nogi.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Miłośnica, 2009

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. towarzysz
    towarzysze
    ndepr
    towarzysze
    depr
    D. towarzysza
    towarzyszy
    C. towarzyszowi
    towarzyszom
    B. towarzysza
    towarzyszy
    N. towarzyszem
    towarzyszami
    Ms. towarzyszu
    towarzyszach
    W. towarzyszu
    towarzysze
    ndepr
    towarzysze
    depr
  • bez ograniczeń + towarzysz +
    (KOGO)
    bez ograniczeń + towarzysz +
    (CZYJ)
  • ogsł. *tovarišь / tovariščь 'kolega, kompan, druh'

    Stara pożyczka orientalna (por. st.ujgurski tawar 'majątek, towar' oraz eš / iš 'towarzysz'). W dawnej polszczyźnie także w znaczeniu 'szlachcic zaciągający się do chorągwi husarskiej lub pancernej' (Bor)