Jak korzystać ze słownika?

towarzysz

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. podróży

  • Definicja

    1.

    osoba, która jest obecna przy innej osobie w różnych sytuacjach
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  druh
    kompan
    socjusz
    współtowarzysz
  • Połączenia
    • dobry, miły, przyjemny; niezwykły; nieodłączny, przygodny; najbliższy, wierny, wypróbowany; młody; były, dawny, dotychczasowy, niedawny, nowy, stary; odpowiedni; mój, nasz, twój... towarzysz
    • towarzysz podróży, ucieczki, wędrówki, wyprawy; pracy, walki, zabaw; niedoli
    • towarzysz z obozu; z oddziału
    • słowa, spojrzenia; twarz, ramię, ręka; śmierć towarzysza; grono, reszta towarzyszy
    • szukać towarzysza
    • pomóc/pomagać towarzyszowi
    • mieć, znaleźć towarzysza
  • Cytaty

    Zbigniew miał do Darka niemożliwy do przezwyciężenia żal. Nawet teraz, po blisko ćwierć wieku, [...] unikał go jak ognia, w razie konieczności udając, że nie dostrzega obecności dawnego towarzysza zabaw.

    źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008

    Duże, obce miasto, wprost kipiące swobodnym życiem, wprawiło Tomka w radosny nastrój, odzyskał humor i fantazję. Smuga, ucieszony dobrym samopoczuciem młodego towarzysza podróży, postanowił przenocować w Wiedniu.

    źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957

    Ich towarzysz niedoli do obozu trafił z szeregów Milicji Obywatelskiej.

    źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Pociąg do Stalinogrodu i inne opowiadania, 2009

    Stałymi towarzyszami Krystyny Skarbek byli: wysoki blondyn z włosami zaczesanymi do tyłu i pan kulejący z powodu sztucznej nogi.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Miłośnica, 2009
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. towarzysz
    		 towarzysze
    		 ndepr
    towarzysze
    		 depr
    D. towarzysza
    		 towarzyszy
    C. towarzyszowi
    		 towarzyszom
    B. towarzysza
    		 towarzyszy
    N. towarzyszem
    		 towarzyszami
    Ms. towarzyszu
    		 towarzyszach
    W. towarzyszu
    		 towarzysze
    		 ndepr
    towarzysze
    		 depr
  • Składnia
    bez ograniczeń + towarzysz +
    (KOGO)
    bez ograniczeń + towarzysz +
    (CZYJ)
  • Pochodzenie

    ogsł. *tovarišь / tovariščь 'kolega, kompan, druh'

    Stara pożyczka orientalna (por. st.ujgurski tawar 'majątek, towar' oraz eš / iš 'towarzysz'). W dawnej polszczyźnie także w znaczeniu 'szlachcic zaciągający się do chorągwi husarskiej lub pancernej' (Bor)