-
2.
środ. członek partii socjalistycznej lub komunistycznej -
Używane często jako forma zwracania się do siebie członków tych organizacji.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
doktryny i poglądy polityczne -
- niemiecki towarzysz; amerykańscy, radzieccy towarzysze; towarzysz partyjny
- towarzysz dyrektor, kierownik; minister, naczelnik, sekretarz; Bierut, Gierek, Lenin, Stalin...; Edward (Gierek); Wiesław
- towarzysz z PZPR, z SLD; z Biura Politycznego, z egzekutywy, z KC, z KGB; z kierownictwa, z Komitetu (Centralnego, Wojewódzkiego...), z ministerstwa, z powiatu; z partii; z Moskwy, z Warszawy...; z NRD
- podziękować; pomagać towarzyszom
- wezwać towarzyszy
- towarzyszu admirale, generale, kapitanie, komendancie, majorze, poruczniku, pułkowniku; ambasadorze, doktorze, dziekanie, komisarzu, pisarzu, przewodniczący, redaktorze
-
[...] pragnę zapewnić towarzysza dyrektora i obecnych tu towarzyszy, że resort nauki nie odmówi żadnej pomocy i porady, by nakierować działalność nowej placówki na właściwą drogę i we właściwym kierunku.
źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
Jarek [...] przeszedł najlepszą szkołę w PRL-u. Po technikum w Nysie, które rozpoczął za życia towarzysza Bieruta, gdy jeszcze istniał prawdziwy stalinizm, wstąpił do podchorążówki Wojsk Ochrony Pogranicza w Kętrzynie [...].
źródło: NKJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002
Wykonaliście towarzyszu zadanie, partia wam tego nie zapomni...
źródło: NKJP: Edward Redliński: Szczurojorczycy, 1994
- Towarzyszu Majewski, dlaczego nie byliście na ostatnim zebraniu?
źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1967
Zdumiewająco wielu byłych towarzyszy partyjnych odczuwa palącą potrzebę zasiadania w urzędach publicznych i okrycia się nową chwałą.
źródło: NKJP: Recydywa, Gazeta Wyborcza, 1993-12-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. towarzysz
towarzysze
ndepr towarzysze
depr D. towarzysza
towarzyszy
C. towarzyszowi
towarzyszom
B. towarzysza
towarzyszy
N. towarzyszem
towarzyszami
Ms. towarzyszu
towarzyszach
W. towarzyszu
towarzysze
ndepr towarzysze
depr -
ogsł. *tovarišь / tovariščь 'kolega, kompan, druh'
Stara pożyczka orientalna (por. st.ujgurski tawar 'majątek, towar' oraz eš / iš 'towarzysz'). W dawnej polszczyźnie także w znaczeniu 'szlachcic zaciągający się do chorągwi husarskiej lub pancernej' (Bor)