towarzysz

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. partyjny

  • 2.

    środ.  członek partii socjalistycznej lub komunistycznej
  • Używane często jako forma zwracania się do siebie członków tych organizacji.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Funkcjonowanie państwa

    doktryny i poglądy polityczne

    • niemiecki towarzysz; amerykańscy, radzieccy towarzysze; towarzysz partyjny
    • towarzysz dyrektor, kierownik; minister, naczelnik, sekretarz; Bierut, Gierek, Lenin, Stalin...; Edward (Gierek); Wiesław
    • towarzysz z PZPR, z SLD; z Biura Politycznego, z egzekutywy, z KC, z KGB; z kierownictwa, z Komitetu (Centralnego, Wojewódzkiego...), z ministerstwa, z powiatu; z partii; z Moskwy, z Warszawy...; z NRD
    • podziękować; pomagać towarzyszom
    • wezwać towarzyszy
    • towarzyszu admirale, generale, kapitanie, komendancie, majorze, poruczniku, pułkowniku; ambasadorze, doktorze, dziekanie, komisarzu, pisarzu, przewodniczący, redaktorze
  • [...] pragnę zapewnić towarzysza dyrektora i obecnych tu towarzyszy, że resort nauki nie odmówi żadnej pomocy i porady, by nakierować działalność nowej placówki na właściwą drogę i we właściwym kierunku.

    źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000

    Jarek [...] przeszedł najlepszą szkołę w PRL-u. Po technikum w Nysie, które rozpoczął za życia towarzysza Bieruta, gdy jeszcze istniał prawdziwy stalinizm, wstąpił do podchorążówki Wojsk Ochrony Pogranicza w Kętrzynie [...].

    źródło: NKJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002

    Wykonaliście towarzyszu zadanie, partia wam tego nie zapomni...

    źródło: NKJP: Edward Redliński: Szczurojorczycy, 1994

    - Towarzyszu Majewski, dlaczego nie byliście na ostatnim zebraniu?

    źródło: NKJP: Zbigniew Raszewski: Raptularz (1965-67), 1967

    Zdumiewająco wielu byłych towarzyszy partyjnych odczuwa palącą potrzebę zasiadania w urzędach publicznych i okrycia się nową chwałą.

    źródło: NKJP: Recydywa, Gazeta Wyborcza, 1993-12-15

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. towarzysz
    towarzysze
    ndepr
    towarzysze
    depr
    D. towarzysza
    towarzyszy
    C. towarzyszowi
    towarzyszom
    B. towarzysza
    towarzyszy
    N. towarzyszem
    towarzyszami
    Ms. towarzyszu
    towarzyszach
    W. towarzyszu
    towarzysze
    ndepr
    towarzysze
    depr
  • ogsł. *tovarišь / tovariščь 'kolega, kompan, druh'

    Stara pożyczka orientalna (por. st.ujgurski tawar 'majątek, towar' oraz eš / iš 'towarzysz'). W dawnej polszczyźnie także w znaczeniu 'szlachcic zaciągający się do chorągwi husarskiej lub pancernej' (Bor)