wyszczypać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wyściskać krótko czyjąś skórę, ciało palcami, paznokciami, dziobem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

	Ciocia przyniosła mi śliczne rzeczy, z których Ziuta już wyrosła, wujcio wziął mnie na ręce, wycałował, wyszczypał. źródło: Stella Müller-Madej: Dziewczynka z listy Schindlera, 2001 (books.google.pl)
	[...] wystarczy kilka razy zagryźć wargi do krwi, dobrze wyszczypać policzki, wstrzymać na długo oddech, a naturalna czerwień sama wyjdzie na powierzchnię twarzy, skoro w każdej kobiecie jest utajona. źródło: Zygmunt Fijas: O szkodliwości kominów, 1964 (books.google.pl)
	[...] w domu moich dziadków ścigała mnie gęś, aż dogoniła i wyszczypała w ramię. źródło: NKJP: Internet
	Z dzieciństwa pamiętam jak nie raz zwykłe białe gęsi tyłek mi wyszczypały, bo broniły podwórza. źródło: Internet: rolnik-forum.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyszczypałem +(e)m wyszczypał	wyszczypałam +(e)m wyszczypała	wyszczypałom +(e)m wyszczypało	wyszczypaliśmy +(e)śmy wyszczypali	wyszczypałyśmy +(e)śmy wyszczypały
2 os.	wyszczypałeś +(e)ś wyszczypał	wyszczypałaś +(e)ś wyszczypała	wyszczypałoś +(e)ś wyszczypało	wyszczypaliście +(e)ście wyszczypali	wyszczypałyście +(e)ście wyszczypały
3 os.	wyszczypał	wyszczypała	wyszczypało	wyszczypali	wyszczypały

bezosobnik: wyszczypano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyszczypmy
2 os.	wyszczyp	wyszczypcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyszczypałbym bym wyszczypał	wyszczypałabym bym wyszczypała	wyszczypałobym bym wyszczypało	wyszczypalibyśmy byśmy wyszczypali	wyszczypałybyśmy byśmy wyszczypały
2 os.	wyszczypałbyś byś wyszczypał	wyszczypałabyś byś wyszczypała	wyszczypałobyś byś wyszczypało	wyszczypalibyście byście wyszczypali	wyszczypałybyście byście wyszczypały
3 os.	wyszczypałby by wyszczypał	wyszczypałaby by wyszczypała	wyszczypałoby by wyszczypało	wyszczypaliby by wyszczypali	wyszczypałyby by wyszczypały

bezosobnik: wyszczypano by

bezokolicznik: wyszczypać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyszczypawszy

gerundium: wyszczypanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyszczypany

odpowiednik aspektowy: wyszczypywać

	+	wyszczypać	+	KOGO + (w CO)
	+	wyszczypać	+	CO