wyszczypać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wywołać u kogoś uczucie piekącego, kłującego bólu

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Pogoda

zjawiska atmosferyczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Pielęgnacja ciała

	Kiedy zobaczyłem ją po raz pierwszy, wyglądała jak czerwone jabłko, tak ją mróz wyszczypał. źródło: Jan Sztaudynger, ‎Anna Sztaudynger-Kaliszewicz: Rozmowy z Tatą: styczeń-wrzesień 1970, 1982 (books.google.pl)
	Do izby wkroczył wyszczypany przez wiatr sołtys Kucharzyk i zacierając ręce zaczął się podlizywać żołnierzom radzieckim. źródło: Władysław Machejek: Po wojnie, 1954 (books.google.pl)
	W niedzielę kuligowano namiętnie. Saneczki za saneczkami sunęły w stronę Zgłobic, a różowe, mrozem wyszczypane buzie śmiały się radośnie... źródło: Bronisław Jaśkiewicz, ‎Stanisław Potępa: Tarnów: wielki przewodnik, tom 5, 1998 (books.google.pl)
	Zima śniegiem posypała drogi i pola, mrozem wyszczypała policzki i uszy. źródło: Internet: bogucin.net/2021/01/ratunku-smog-mnie-dusi/

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyszczypałem +(e)m wyszczypał	wyszczypałam +(e)m wyszczypała	wyszczypałom +(e)m wyszczypało	wyszczypaliśmy +(e)śmy wyszczypali	wyszczypałyśmy +(e)śmy wyszczypały
2 os.	wyszczypałeś +(e)ś wyszczypał	wyszczypałaś +(e)ś wyszczypała	wyszczypałoś +(e)ś wyszczypało	wyszczypaliście +(e)ście wyszczypali	wyszczypałyście +(e)ście wyszczypały
3 os.	wyszczypał	wyszczypała	wyszczypało	wyszczypali	wyszczypały

bezosobnik: wyszczypano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyszczypmy
2 os.	wyszczyp	wyszczypcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyszczypałbym bym wyszczypał	wyszczypałabym bym wyszczypała	wyszczypałobym bym wyszczypało	wyszczypalibyśmy byśmy wyszczypali	wyszczypałybyśmy byśmy wyszczypały
2 os.	wyszczypałbyś byś wyszczypał	wyszczypałabyś byś wyszczypała	wyszczypałobyś byś wyszczypało	wyszczypalibyście byście wyszczypali	wyszczypałybyście byście wyszczypały
3 os.	wyszczypałby by wyszczypał	wyszczypałaby by wyszczypała	wyszczypałoby by wyszczypało	wyszczypaliby by wyszczypali	wyszczypałyby by wyszczypały

bezosobnik: wyszczypano by

bezokolicznik: wyszczypać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyszczypawszy

gerundium: wyszczypanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyszczypany

odpowiednik aspektowy: wyszczypywać

+

wyszczypać

+

KOGO/CO