wystarać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

uzyskać coś w wyniku konsekwentnych i intensywnych wysiłków

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Ojciec zamierzał wystarać się mu o jakieś biskupstwo na Węgrzech, jednak ostatecznie posłał syna na Litwę. źródło: NKJP: Internet
	Po śmierci ojca w 1364 r. wychowaniem Henryka zajął się stryj, książę brzeski Ludwik, który w 1378 r. wystarał się dla bratanka o godność kanonika kolegiaty św. Krzyża we Wrocławiu. źródło: NKJP: Internet
	O uwolnienie dwóch pierwszych wystarała się jakoś rodzina, trzeciego zesłano do Szadrinska. źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2000
	Władze gminy Kamieniec wystarały się o dofinansowanie. źródło: NKJP: Anna Wyrwa-Sadowska: Zdążą do września, Polska Głos Wielkopolski, 2004-07-15
	Ksiądz i dziedzic Parczewski wystarali się dla mnie o stypendium – opowiada dziś 89-letni Władysław Fiałek. źródło: NKJP: Agnieszka Świderska: Życie jak pędzlem malowane, Gazeta Poznańska, 2004-01-23

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystarałem się +(e)m się wystarał	wystarałam się +(e)m się wystarała	wystarałom się +(e)m się wystarało	wystaraliśmy się +(e)śmy się wystarali	wystarałyśmy się +(e)śmy się wystarały
2 os.	wystarałeś się +(e)ś się wystarał	wystarałaś się +(e)ś się wystarała	wystarałoś się +(e)ś się wystarało	wystaraliście się +(e)ście się wystarali	wystarałyście się +(e)ście się wystarały
3 os.	wystarał się	wystarała się	wystarało się	wystarali się	wystarały się

bezosobnik: wystarano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wystarajmy się
2 os.	wystaraj się	wystarajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystarałbym się bym się wystarał	wystarałabym się bym się wystarała	wystarałobym się bym się wystarało	wystaralibyśmy się byśmy się wystarali	wystarałybyśmy się byśmy się wystarały
2 os.	wystarałbyś się byś się wystarał	wystarałabyś się byś się wystarała	wystarałobyś się byś się wystarało	wystaralibyście się byście się wystarali	wystarałybyście się byście się wystarały
3 os.	wystarałby się by się wystarał	wystarałaby się by się wystarała	wystarałoby się by się wystarało	wystaraliby się by się wystarali	wystarałyby się by się wystarały

bezosobnik: wystarano by się

bezokolicznik: wystarać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wystarawszy się

gerundium: wystaranie się

	+	wystarać się	+	o CO + (KOMU)
	+	wystarać się	+	o CO + (dla KOGO)

Zob. starać się