mawiać

  • książk.  mówić coś wiele razy
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie

    • babcia, dziadek, klasyk, kolega, mama, mieszkaniec, nauczyciel, ojciec, pan, poeta, znajomy; mądry, święty mawia; inteligenci, ludzie, młodzi, starzy; Amerykanie, Anglicy, Francuzi, Rosjanie, Rzymianie, Włosi, Żydzi... mawiają
    • mawiać uczenie; wielokrotnie, zawsze;
    • dawniej mawiano
    • zwyknąć mawiać
    • mawiać zazwyczaj, zwykle
  • [...] zwykł był mawiać o Sienkiewiczu z troską [...].

    źródło: NKJP: Barbara Wachowicz: Spotkanie z Sienkiewiczem, Tygodnik Podhalański, 1996

    A kiedy mawiał o politycznej klasie próżniaczej, drwiono, że zapewne mówi także o sobie.

    źródło: NKJP: Mariusz Janicki, Wiesław Władyka: Od chłopca do mężczyzny, Polityka, 2007-11-24

    Jego ojciec, dobry psycholog, mawiał mu czasem, że nie pójdzie na trening, bo trzeba pilnować nauki.

    źródło: NKJP: Urodzony z tą bronią, Dziennik Polski, 2008-08-16

    Rządca dworski starego Jungenfelda o nazwisku Szkotz mawiał do poddanych [...], że po jego śmierci na werandzie dworskiej juhasi będą owce doić.

    źródło: NKJP: Ryszard M. Remiszewski: Falkenstein, czyli Sokola Skała, Dziennik Polski, 2006-01-20

    On też wiele zawdzięczał ojcu, który mawiał do pozostałych dwóch braci: „Wy już jesteście na szczycie, teraz czas na Teddy’ego”.

    źródło: NKJP: Tomasz Zalewski: Ostatni, Polityka, 2009-09-05

    - Ten dom to bankructwo - ale jakże piękne! - mawiał uczony.

    źródło: NKJP: Anna Rubinowicz: Pocztówka z Caputh, Gazeta Wyborcza, 1996-09-27

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. mawiam
    mawiamy
    2 os. mawiasz
    mawiacie
    3 os. mawia
    mawiają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. mawiałem
    +(e)m mawiał
    mawiałam
    +(e)m mawiała
    mawiałom
    +(e)m mawiało
    mawialiśmy
    +(e)śmy mawiali
    mawiałyśmy
    +(e)śmy mawiały
    2 os. mawiałeś
    +(e)ś mawiał
    mawiałaś
    +(e)ś mawiała
    mawiałoś
    +(e)ś mawiało
    mawialiście
    +(e)ście mawiali
    mawiałyście
    +(e)ście mawiały
    3 os. mawiał
    mawiała
    mawiało
    mawiali
    mawiały

    bezosobnik: mawiano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę mawiał
    będę mawiać
    będę mawiała
    będę mawiać
    będę mawiało
    będę mawiać
    będziemy mawiali
    będziemy mawiać
    będziemy mawiały
    będziemy mawiać
    2 os. będziesz mawiał
    będziesz mawiać
    będziesz mawiała
    będziesz mawiać
    będziesz mawiało
    będziesz mawiać
    będziecie mawiali
    będziecie mawiać
    będziecie mawiały
    będziecie mawiać
    3 os. będzie mawiał
    będzie mawiać
    będzie mawiała
    będzie mawiać
    będzie mawiało
    będzie mawiać
    będą mawiali
    będą mawiać
    będą mawiały
    będą mawiać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. mawiajmy
    2 os. mawiaj
    mawiajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. mawiałbym
    bym mawiał
    mawiałabym
    bym mawiała
    mawiałobym
    bym mawiało
    mawialibyśmy
    byśmy mawiali
    mawiałybyśmy
    byśmy mawiały
    2 os. mawiałbyś
    byś mawiał
    mawiałabyś
    byś mawiała
    mawiałobyś
    byś mawiało
    mawialibyście
    byście mawiali
    mawiałybyście
    byście mawiały
    3 os. mawiałby
    by mawiał
    mawiałaby
    by mawiała
    mawiałoby
    by mawiało
    mawialiby
    by mawiali
    mawiałyby
    by mawiały

    bezosobnik: mawiano by

    bezokolicznik: mawiać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: mawiając

    gerundium: mawianie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: mawiający

  • bez ograniczeń + mawiać +
    o KIM/CZYM
    bez ograniczeń + mawiać +
    (KOMU) + że ZDANIE
    bez ograniczeń + mawiać +
    (do KOGO) + że ZDANIE
    bez ograniczeń + mawiać +
    (do KOGO) + MOWA WPROST
  • Zob. mówić

CHRONOLOGIZACJA:
1438, SStp
Data ostatniej modyfikacji: 11.03.2017