-
1.
substancja ze słomy, siana lub roślin strączkowych, pociętych na drobne kawałki, która następnie wykorzystywana będzie jako pasza tucząca zwierzęta hodowlane, pozbawiona jednak większych wartości odżywczych -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
- sieczka i plewa
- worek z sieczką
- rżnąć sieczkę; cięcie sieczki
-
W niektórych krajach [...] najpierw wilgotne zboże kosi się na polu i tnie na sieczkę (sieczkarnią polową lub kombajnem), a następnie zwozi się do magazynu w celu dosuszenia.
źródło: NKJP: Jan Fereniec: Zarys ekonomiki i organizacji rolnictwa, 1985
Rodzice zaostrzyli kontrolę i wtedy okazało się, że konie dlatego są słabe, że żywi się je prawie samą sieczką, ziarno zaś, umiejętnie wybierane z koszy z obrokiem, zjadają fornalskie kury.
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
Mieszam sieczkę z jęczmieniem i napełniam żłoby, krowy trącają mnie nozdrzami [...].
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sieczka
sieczki
D. sieczki
sieczek
C. sieczce
sieczkom
B. sieczkę
sieczki
N. sieczką
sieczkami
Ms. sieczce
sieczkach
W. sieczko
sieczki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. siec