śmierdziel

Nie pomagała hojna ilość wody kolońskiej [...], którą się skrapiał, ilekroć szedł do młyna. Zofia czuła go, zanim dał się zauważyć [...] i chowała się między workami z mąką, które wchłaniały obrzydliwy zapach jak bibuła. Czekała tam, aż matka zawoła ją i powie, że poszedł już śmierdziel [...].

źródło: NKJP: Joanna Bator: Piaskowa Góra, 2009

Tzw. smród to pojęcie względne [...]. Według mnie śmierdzi ten człowiek, który wg ogólnie przyjętych norm pachnie, a pachnie ten, którego uważamy za śmierdziela.

źródło: NKJP: Marcin Stoczkiewicz: O prawdziwie głębokiej ekologii, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1990-07-01

- Zapocony jestem jak muł! - fuknął przyciszonym głosem. - A ty się nie umyjesz, śmierdzielu?!

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Kamień na szczycie. Kroniki Drugiego Kręgu. Księga II, 2002

Wystarczy wsiąść do dowolnego autobusu lub wejść do urzędu, by przekonać się, że w naszym kraju codzienne mycie nie należy do standardu. Ale na miłość boską, niech ci śmierdziele nie żądają od innych - nawet od więźniów - żeby przejmowali ich chore wzory.

źródło: NKJP: Internet