wskrzesić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. spowodować, że coś ponownie zacznie istnieć lub przebiegać albo po okresie niepopularności i zapomnienia odzyska dawny status

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Renesans upajał się antykiem, wiek dziewiętnasty zatęsknił do gotyku, [...] początek dwudziestego pierwszego stulecia wskrzesił zainteresowanie średniowieczem. źródło: NKJP: Jolanta Pierończyk: Zabawa dla rycerstwa i plebsu, Dziennik Zachodni, 2004-08-24
	[...] podziwiała Napoleona i szczerze wierzyła w to, że cesarz wskrzesi Polskę. źródło: NKJP: Izabela Szolc: Zakochana? Patriotka?, Polityka, 2007-11-24
	Wskrzeszenie żeglugi na Warcie udawało się tylko od przypadku do przypadku. Czasem do Puszczykowa można było sobie popłynąć, czasem pod mostem przepłynęła barka z piaskiem z Lubonia. źródło: NKJP: Krzysztof Smura: Parostatkiem w piękny rejs, Gazeta Poznańska, 2003-11-08
	W lesie przy Jaśkowej Dolinie wkrótce stanie pomnik średniowiecznego drukarza z Moguncji - Jana Gutenberga. Tym samym wskrzeszony zostanie dawny nastrój tego miejsca. źródło: NKJP: Powrót do świetności, Dziennik Bałtycki, 2011

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wskrzesiłem +(e)m wskrzesił	wskrzesiłam +(e)m wskrzesiła	wskrzesiłom +(e)m wskrzesiło	wskrzesiliśmy +(e)śmy wskrzesili	wskrzesiłyśmy +(e)śmy wskrzesiły
2 os.	wskrzesiłeś +(e)ś wskrzesił	wskrzesiłaś +(e)ś wskrzesiła	wskrzesiłoś +(e)ś wskrzesiło	wskrzesiliście +(e)ście wskrzesili	wskrzesiłyście +(e)ście wskrzesiły
3 os.	wskrzesił	wskrzesiła	wskrzesiło	wskrzesili	wskrzesiły

bezosobnik: wskrzeszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wskrześmy
2 os.	wskrześ	wskrzeście

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wskrzesiłbym bym wskrzesił	wskrzesiłabym bym wskrzesiła	wskrzesiłobym bym wskrzesiło	wskrzesilibyśmy byśmy wskrzesili	wskrzesiłybyśmy byśmy wskrzesiły
2 os.	wskrzesiłbyś byś wskrzesił	wskrzesiłabyś byś wskrzesiła	wskrzesiłobyś byś wskrzesiło	wskrzesilibyście byście wskrzesili	wskrzesiłybyście byście wskrzesiły
3 os.	wskrzesiłby by wskrzesił	wskrzesiłaby by wskrzesiła	wskrzesiłoby by wskrzesiło	wskrzesiliby by wskrzesili	wskrzesiłyby by wskrzesiły

bezosobnik: wskrzeszono by

bezokolicznik: wskrzesić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wskrzesiwszy

gerundium: wskrzeszenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wskrzeszony

odpowiednik aspektowy: wskrzeszać

+

wskrzesić

+

CO

Z przedrostkiem wz- [ws-] (< vъz-) od krzesić < psł. *kresiti 'przywracać do życia, ożywiać, cucić'