charkotać

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. o człowieku

  • 2.

    mówić chrapliwym, niewyraźnym głosem
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie


    KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

  • - Trzymaj! - charkocze Olo - pewien, że tamten chce teraz biec sam, a przecież nie zrobi ani kroku.

    źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957

    Na ten widok młodsi zaczęli gorączkowo szeptać, a ich łuski błyskawicznie pociemniały. - M'ihhalinh! M'ihhalinh! - charkotali wystraszeni.

    źródło: NKJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999

    „Pojęcia nie mam, sir - odpowiadam - mam wrażenie, iż występują jakieś szumy w przekazie” . W tym momencie zabrał głos ryżawy młodzieniec, który oświadczył, że udało mu się zrozumieć, co oni tam charkoczą.

    źródło: NKJP: Jarosław Krawczyk: My goodness, my guinness, Gazeta Wyborcza, 1997-11-14

    - Niewiele zrozumiałam. Wytłumacz mi, Nelinie, tylko nie w tej swojej charkoczącej mowie, której nigdy się nie nauczę, co powiedziałeś na końcu Jargołce.

    źródło: NKJP: Beata Ostrowicka: Kraina kolorów: księga intryg, 1999

    Pohukujące, rosyjskie poganianie zmieniło się na szczekające charkotanie żandarmerii niemieckiej.

    źródło: NKJP: Mieczysław Welzandt: Przemyśl, Starobielsk, Radom, Gazeta Wyborcza, 1992-10-17

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. charkoczę
    rzadziej charkocę
    charkoczemy
    rzadziej charkocemy
    2 os. charkoczesz
    rzadziej charkocesz
    charkoczecie
    rzadziej charkocecie
    3 os. charkocze
    rzadziej charkoce
    charkoczą
    rzadziej charkocą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. charkotałem
    +(e)m charkotał
    charkotałam
    +(e)m charkotała
    charkotałom
    +(e)m charkotało
    charkotaliśmy
    +(e)śmy charkotali
    charkotałyśmy
    +(e)śmy charkotały
    2 os. charkotałeś
    +(e)ś charkotał
    charkotałaś
    +(e)ś charkotała
    charkotałoś
    +(e)ś charkotało
    charkotaliście
    +(e)ście charkotali
    charkotałyście
    +(e)ście charkotały
    3 os. charkotał
    charkotała
    charkotało
    charkotali
    charkotały

    bezosobnik: charkotano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę charkotał
    będę charkotać
    będę charkotała
    będę charkotać
    będę charkotało
    będę charkotać
    będziemy charkotali
    będziemy charkotać
    będziemy charkotały
    będziemy charkotać
    2 os. będziesz charkotał
    będziesz charkotać
    będziesz charkotała
    będziesz charkotać
    będziesz charkotało
    będziesz charkotać
    będziecie charkotali
    będziecie charkotać
    będziecie charkotały
    będziecie charkotać
    3 os. będzie charkotał
    będzie charkotać
    będzie charkotała
    będzie charkotać
    będzie charkotało
    będzie charkotać
    będą charkotali
    będą charkotać
    będą charkotały
    będą charkotać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. charkoczmy
    2 os. charkocz
    charkoczcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. charkotałbym
    bym charkotał
    charkotałabym
    bym charkotała
    charkotałobym
    bym charkotało
    charkotalibyśmy
    byśmy charkotali
    charkotałybyśmy
    byśmy charkotały
    2 os. charkotałbyś
    byś charkotał
    charkotałabyś
    byś charkotała
    charkotałobyś
    byś charkotało
    charkotalibyście
    byście charkotali
    charkotałybyście
    byście charkotały
    3 os. charkotałby
    by charkotał
    charkotałaby
    by charkotała
    charkotałoby
    by charkotało
    charkotaliby
    by charkotali
    charkotałyby
    by charkotały

    bezosobnik: charkotano by

    bezokolicznik: charkotać

    imiesłów przysłówkowy współczesny:

    charkocząc
    rzadziej charkocąc

    gerundium: charkotanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: charkoczący

  • bez ograniczeń + charkotać +
    MOWA WPROST
  • Zob. charkać