samolubnie

  • w sposób świadczący o kierowaniu się w życiu wyłącznie własnymi interesami i wygodą oraz lekceważeniu potrzeb innych ludzi
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • synonimy:  egoistycznie
    sobkowsko
    • zachować się samolubnie
  • Dobrze ze sobą współpracowaliście, ty wykazałeś się też orientacją, odgrywając piłki partnerom, a nie grając samolubnie.

    źródło: NKJP: Janusz Nowiński: To jest to!, Gazeta Krakowska, 2002-09-09

    [...] zamiast zrobić coś z pożytkiem dla ogółu, samolubnie zaspokajasz swoje skłonności.

    źródło: NKJP: Internet

    [...] dziadek znika tak samolubnie, nie zostawiwszy nawet wiadomości na kuchennym stole.

    źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Rodzina we wnętrzu, Polityka, 2009-08-15

    Ekspedycja alpinistyczna nie może samolubnie myśleć tylko o swoich uczestnikach - mówi Andrzej Zawada. - Trzeba również brać pod uwagę, że z obecności lekarza wyprawowego chcą zwykle skorzystać chorzy z okolicznych wiosek, czasem nawet z odległych dolin.

    źródło: NKJP: Monika Rogozińska: Himalaje: Rzeczpospolita nr 253, 1997

    [...] mam ochotę zniknąć. Zrobić im wszystkim na złość i się zabić. Głupiej i samolubniej chyba już nie można myśleć, prawda?

    źródło: Internet: psychologia.apl.pl

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy samolubnie
    stopień wyższy samolubniej
  • Zob. sam, lubić

CHRONOLOGIZACJA:
1842, Biblioteka Warszawska, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 17.01.2018