-
w sposób świadczący o kierowaniu się w życiu wyłącznie własnymi interesami i wygodą oraz lekceważeniu potrzeb innych ludzi
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
-
-
-
|
Dobrze ze sobą współpracowaliście, ty wykazałeś się też orientacją, odgrywając piłki partnerom, a nie grając samolubnie.
źródło: NKJP: Janusz Nowiński: To jest to!, Gazeta Krakowska, 2002-09-09
|
|
[...] zamiast zrobić coś z pożytkiem dla ogółu, samolubnie zaspokajasz swoje skłonności.
źródło: NKJP: Internet
|
|
[...] dziadek znika tak samolubnie, nie zostawiwszy nawet wiadomości na kuchennym stole.
źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Rodzina we wnętrzu, Polityka, 2009-08-15
|
|
Ekspedycja alpinistyczna nie może samolubnie myśleć tylko o swoich uczestnikach - mówi Andrzej Zawada. - Trzeba również brać pod uwagę, że z obecności lekarza wyprawowego chcą zwykle skorzystać chorzy z okolicznych wiosek, czasem nawet z odległych dolin.
źródło: NKJP: Monika Rogozińska: Himalaje: Rzeczpospolita nr 253, 1997
|
|
[...] mam ochotę zniknąć. Zrobić im wszystkim na złość i się zabić. Głupiej i samolubniej chyba już nie można myśleć, prawda?
źródło: Internet: psychologia.apl.pl
|
-
część mowy: przysłówek
stopień równy |
samolubnie
|
stopień wyższy |
samolubniej
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1842,
Biblioteka Warszawska, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 17.01.2018