-
1.
osoba zajmująca stanowisko naukowe na uczelni lub w instytucji naukowej, mająca zwykle stopień doktora -
Jeżeli wyrazu adiunkt używamy w odniesieniu do kobiety, we wszystkich kontekstach może występować forma równokształtna z M. lp, a wyraz może przyłączać formy żeńskie czasownika i przymiotnika, np. adiunkt przyszła., spotkanie z nową adiunkt, Beatą Kwiecińską. Może też zostać zachowana odmiana i składnia charakterystyczna dla rzeczowników rodzaju m1, np.: spotkanie z nowym adiunktem, Beatą Kwiecińską, gdzie adiunkt jest formą hasłową.
-
[adjunkt]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
działalność naukowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
studia -
- adiunkt naukowy
- adiunkt Akademii Muzycznej, Pedagogicznej..., Uniwersytetu Łódzkiego, Warszawskiego...; Katedry Psychiatrii, Rehabilitacji...; Kliniki Hematologii, Toksykologii...
- adiunkt na politechnice, na uniwersytecie; na Politechnice Krakowskiej, Warszawskiej..., na Uniwersytecie Poznańskim, Warszawskim..., na Wydziale Architektury, Geologii...; na polonistyce; w Katedrze Chemii Fizycznej, Finansów..., w Zakładzie Botaniki, Psychologii...
- adiunkci i asystenci, adiunkci i profesorowie
- pan, pani adiunkt
- etat, stanowisko adiunkta
- kandydat, konkurs na adiunkta
- adiunkt pracuje, prowadzi wykłady, zajęcia...
- być, zostać adiunktem
- pracować jako adiunkt
-
Musi być też ścieżka awansu, takie drabinki, które są silnie motywujące tak jak w szkolnictwie wyższym: najpierw jest się asystentem, trzeba zrobić doktorat, aby być adiunktem, itd.
źródło: NKJP: Aby szkoły im nie obrzydzić, prasa, 1998
Urodzona w Zakopanem (1962) malarka pracuje jako adiunkt na Wydziale Malarstwa w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.
źródło: NKJP: Pamiętnik malowany barwami życia, Dziennik Polski, 2001-10-19
[...] to adiunkci prowadzą 70 proc. zajęć ze studentami.
źródło: NKJP: Teresa Bogucka, Wojciech Staszewski: Naukowcy przeżyją, nauka niekoniecznie, Gazeta Wyborcza, 1994-12-03
Oto wyniki właściwej kuracji! Pacjent Twardowski jest już po szóstym elektrowstrząsie - i nawet taki wróg szoków jak łysy Andrzej, złożył po porannym obchodzie adiunktowi szczere gratulacje.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1977
Ona w przyszłym roku akademickim zacznie, on w tym kończy – i najpewniej zostanie na uczelni jako młodszy adiunkt. Rektor mu to wstępnie obiecał. Zabawne, gdyby była studentką Piotra. – Dobrze, panie adiunkcie. Zapraszam pana na obiad.
źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. adiunkt
adiunkci
ndepr adiunkty
depr D. adiunkta
adiunktów
C. adiunktowi
adiunktom
B. adiunkta
adiunktów
N. adiunktem
adiunktami
Ms. adiunkcie
adiunktach
W. adiunkcie
adiunkci
ndepr adiunkty
depr -
niem. Adjunkt
z łac. adiunctus 'przyprzężony'
Od łac. ad-iungo 'przyprzęgam, przyłączam'