wykwitnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

powstać lub zostać zapoczątkowanym w jakimś miejscu albo czasie

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

	Wykwitnie z tego miłość, zaparcie się, poświęcenie. źródło: NKJP: Maria Rostworowska: Portret za mgłą. Opowieść o Oldze Boznańskiej, 2003
	Większy nacisk pada tu raczej na aurę historyczną, z jakiej system ów wykwitł, to znaczy - na sarmackość czasów saskich. źródło: NKJP: Stanisław Barańczak: Przed i po: szkice o poezji krajowej przełomu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, 1988
	Secesja wiedeńska wykwitła bogato girlandami nenufarów i „szelkami”. źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabeł: opowiadania i reportaże, 2007
	Biuletyny strajkowe przekształciły się w pisma związkowe. Zarazem wykwitły tysiące nowych inicjatyw. źródło: NKJP: Tomasz Wołek: Wolne słowo, Polityka, 2005-08-08

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykwitłem wykwitnąłem +(e)m wykwitł +(e)m wykwitnął	wykwitłam wykwitnęłam +(e)m wykwitła +(e)m wykwitnęła	wykwitłom wykwitnęłom +(e)m wykwitło +(e)m wykwitnęło	wykwitliśmy wykwitnęliśmy +(e)śmy wykwitli +(e)śmy wykwitnęli	wykwitłyśmy wykwitnęłyśmy +(e)śmy wykwitły +(e)śmy wykwitnęły
2 os.	wykwitłeś wykwitnąłeś +(e)ś wykwitł +(e)ś wykwitnął	wykwitłaś wykwitnęłaś +(e)ś wykwitła +(e)ś wykwitnęła	wykwitłoś wykwitnęłoś +(e)ś wykwitło +(e)ś wykwitnęło	wykwitliście wykwitnęliście +(e)ście wykwitli +(e)ście wykwitnęli	wykwitłyście wykwitnęłyście +(e)ście wykwitły +(e)ście wykwitnęły
3 os.	wykwitł wykwitnął	wykwitła wykwitnęła	wykwitło wykwitnęło	wykwitli wykwitnęli	wykwitły wykwitnęły

bezosobnik: wykwitnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykwitnijmy
2 os.	wykwitnij	wykwitnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykwitłbym wykwitnąłbym bym wykwitł bym wykwitnął	wykwitłabym wykwitnęłabym bym wykwitła bym wykwitnęła	wykwitłobym wykwitnęłobym bym wykwitło bym wykwitnęło	wykwitlibyśmy wykwitnęlibyśmy byśmy wykwitli byśmy wykwitnęli	wykwitłybyśmy wykwitnęłybyśmy byśmy wykwitły byśmy wykwitnęły
2 os.	wykwitłbyś wykwitnąłbyś byś wykwitł byś wykwitnął	wykwitłabyś wykwitnęłabyś byś wykwitła byś wykwitnęła	wykwitłobyś wykwitnęłobyś byś wykwitło byś wykwitnęło	wykwitlibyście wykwitnęlibyście byście wykwitli byście wykwitnęli	wykwitłybyście wykwitnęłybyście byście wykwitły byście wykwitnęły
3 os.	wykwitłby wykwitnąłby by wykwitł by wykwitnął	wykwitłaby wykwitnęłaby by wykwitła by wykwitnęła	wykwitłoby wykwitnęłoby by wykwitło by wykwitnęło	wykwitliby wykwitnęliby by wykwitli by wykwitnęli	wykwitłyby wykwitnęłyby by wykwitły by wykwitnęły

bezosobnik: wykwitnięto by

bezokolicznik: wykwitnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

wykwitłszy
wykwitnąwszy

gerundium: wykwitnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wykwitać

	+	wykwitnąć	+	(z CZEGO)
	+	wykwitnąć	+	(CZYM)