wykwitnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

rosnąc, pojawić się gdzieś, m.in. w formie kwiatu lub przekształcić się w formę kwiatu

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat roślin

budowa i funkcjonowanie roślin

	Na razie na spalonym ugorze nie wykwitło ani źdźbło trawy, step wyglądał jak czeluść czarnej śmierci. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
	I oto znów - jak co roku - wróciły ptaki, zazieleniły się trawy, gałęzie drzew wykwitły pąkami młodych liści. źródło: NKJP: Gracjan Bojar-Fijałkowski: O zbójcach z Góry Chełmskiej i inne legendy o Koszalinie, 2006
	Spod śniegu, co hen leży, wykwitły lila główki. źródło: NKJP: Stanisław Motyka, Wojciech Szatkowski: „Mój przyjaciel granit...”..., Tygodnik Podhalański, nr 46, 1999
	Ogród powinien być naturalny, niezbyt pielęgnowany, czyli powinno w nim rosnąć po prostu to, co natura stworzyła, co samo się wysiało i wykwitło. I kosaciec, i tymianek, jaskry i kaczeńce. źródło: NKJP: Milena Kochanowska: Najpiękniejszy ogród to..., Gazeta Poznańska, 2005-06-04

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykwitłem wykwitnąłem +(e)m wykwitł +(e)m wykwitnął	wykwitłam wykwitnęłam +(e)m wykwitła +(e)m wykwitnęła	wykwitłom wykwitnęłom +(e)m wykwitło +(e)m wykwitnęło	wykwitliśmy wykwitnęliśmy +(e)śmy wykwitli +(e)śmy wykwitnęli	wykwitłyśmy wykwitnęłyśmy +(e)śmy wykwitły +(e)śmy wykwitnęły
2 os.	wykwitłeś wykwitnąłeś +(e)ś wykwitł +(e)ś wykwitnął	wykwitłaś wykwitnęłaś +(e)ś wykwitła +(e)ś wykwitnęła	wykwitłoś wykwitnęłoś +(e)ś wykwitło +(e)ś wykwitnęło	wykwitliście wykwitnęliście +(e)ście wykwitli +(e)ście wykwitnęli	wykwitłyście wykwitnęłyście +(e)ście wykwitły +(e)ście wykwitnęły
3 os.	wykwitł wykwitnął	wykwitła wykwitnęła	wykwitło wykwitnęło	wykwitli wykwitnęli	wykwitły wykwitnęły

bezosobnik: wykwitnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykwitnijmy
2 os.	wykwitnij	wykwitnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykwitłbym wykwitnąłbym bym wykwitł bym wykwitnął	wykwitłabym wykwitnęłabym bym wykwitła bym wykwitnęła	wykwitłobym wykwitnęłobym bym wykwitło bym wykwitnęło	wykwitlibyśmy wykwitnęlibyśmy byśmy wykwitli byśmy wykwitnęli	wykwitłybyśmy wykwitnęłybyśmy byśmy wykwitły byśmy wykwitnęły
2 os.	wykwitłbyś wykwitnąłbyś byś wykwitł byś wykwitnął	wykwitłabyś wykwitnęłabyś byś wykwitła byś wykwitnęła	wykwitłobyś wykwitnęłobyś byś wykwitło byś wykwitnęło	wykwitlibyście wykwitnęlibyście byście wykwitli byście wykwitnęli	wykwitłybyście wykwitnęłybyście byście wykwitły byście wykwitnęły
3 os.	wykwitłby wykwitnąłby by wykwitł by wykwitnął	wykwitłaby wykwitnęłaby by wykwitła by wykwitnęła	wykwitłoby wykwitnęłoby by wykwitło by wykwitnęło	wykwitliby wykwitnęliby by wykwitli by wykwitnęli	wykwitłyby wykwitnęłyby by wykwitły by wykwitnęły

bezosobnik: wykwitnięto by

bezokolicznik: wykwitnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

wykwitłszy
wykwitnąwszy

gerundium: wykwitnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wykwitać