kłębić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

unosić się w powietrzu w postaci nachodzących na siebie kłębów

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Pogoda

zjawiska atmosferyczne

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

synonimy:

skłębiać się

	Przez cały mecz nad boiskiem kłębiła się mgła, chwilami mocno ograniczając widoczność. źródło: NKJP: Lekko, łatwo i przyjemnie..., Dziennik Polski, 2003-10-31
	W mgnieniu oka znikły wszystkie gwiazdy i chmury śniegu kłębiły się za oknem, niesamowite i groźne. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1998
	Szczególnie jeden dzień dał się we znaki - od świtu siekł lodowaty deszcz, wiatr hulał wyjąc i świszcząc, morze kłębiło się, bure i złowrogie. źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1996
	Kiedy wyszedłem zobaczyć co się stało, zauważyłem dym kłębiący się nad budynkiem. źródło: NKJP: (rm): Ślad po burzy, Dziennik Polski, 2005-05-05
	W klozecie kłębiło się od dymu jak w kotłowni i trwała właśnie ożywiona dyskusja. źródło: KWSJP: Antoni Libera: Madame, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kłębiłem się +(e)m się kłębił	kłębiłam się +(e)m się kłębiła	kłębiłom się +(e)m się kłębiło	kłębiliśmy się +(e)śmy się kłębili	kłębiłyśmy się +(e)śmy się kłębiły
2 os.	kłębiłeś się +(e)ś się kłębił	kłębiłaś się +(e)ś się kłębiła	kłębiłoś się +(e)ś się kłębiło	kłębiliście się +(e)ście się kłębili	kłębiłyście się +(e)ście się kłębiły
3 os.	kłębił się	kłębiła się	kłębiło się	kłębili się	kłębiły się

bezosobnik: kłębiono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się kłębił będę się kłębić	będę się kłębiła będę się kłębić	będę się kłębiło będę się kłębić	będziemy się kłębili będziemy się kłębić	będziemy się kłębiły będziemy się kłębić
2 os.	będziesz się kłębił będziesz się kłębić	będziesz się kłębiła będziesz się kłębić	będziesz się kłębiło będziesz się kłębić	będziecie się kłębili będziecie się kłębić	będziecie się kłębiły będziecie się kłębić
3 os.	będzie się kłębił będzie się kłębić	będzie się kłębiła będzie się kłębić	będzie się kłębiło będzie się kłębić	będą się kłębili będą się kłębić	będą się kłębiły będą się kłębić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kłąbmy się kłębijmy się kłębmy się
2 os.	kłąb się kłębij się kłęb się	kłąbcie się kłębcie się kłębijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kłębiłbym się bym się kłębił	kłębiłabym się bym się kłębiła	kłębiłobym się bym się kłębiło	kłębilibyśmy się byśmy się kłębili	kłębiłybyśmy się byśmy się kłębiły
2 os.	kłębiłbyś się byś się kłębił	kłębiłabyś się byś się kłębiła	kłębiłobyś się byś się kłębiło	kłębilibyście się byście się kłębili	kłębiłybyście się byście się kłębiły
3 os.	kłębiłby się by się kłębił	kłębiłaby się by się kłębiła	kłębiłoby się by się kłębiło	kłębiliby się by się kłębili	kłębiłyby się by się kłębiły

bezosobnik: kłębiono by się

bezokolicznik: kłębić się

imiesłów przysłówkowy współczesny:

kłębiąc się

gerundium: kłębienie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kłębiący się

odpowiednik aspektowy: skłębić się

Rz_nieżywotny	+	kłębić się	+	(GDZIE)
Ø	+	kłębić się	+	GDZIE + od CZEGO

Zob. kłąb