kłębić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

gromadzić się i poruszać, na pozór bezładnie, na stosunkowo małej przestrzeni

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

synonimy:

kotłować się

tłum, kolejka, wycieczka; rój pszczół kłębi się; dziennikarze, ludzie; muchy, ptaki kłębią się
kłębić się na korytarzu, na placu, na rynku
kłębić się przed bramą, przed budynkiem, przed drzwiami, przed wejściem
kłębić się przy stoisku, przy straganie
kłębić się w poczekalni, w markecie, w sali, w środku, we wnętrzu
kłębić się nieustannie, wszędzie

	Naokoło niej kłębił się tłum, ludzie ją trącali, przesuwali się obok i za jej plecami. źródło: KWSJP: Małgorzata Musierowicz: Szósta klepka, 1977
	- Najgorsza jest kolejka - utyskuje starsza pani stojąca w kłębiącym się po koszyki „ogonku”. źródło: KWSJP: Konrad Przezdzięk, (BEA): W przeddzień szczytu bożonarodzeniowych zakupów. Zakręceni w „ogonkach”, Gazeta Wrocławska, 1999-12-21
	W innych pokojach też króluje ptactwo, które ma dostęp do środka przez powybijane okna, po całym pałacu fruwają ptaki […], kłębią się pod nagimi sufitami. źródło: KWSJP: Julian Kawalec: Ukraść brata. Oset, 1985
	Ponieważ było wiadomo, którym samolotem przyleci, na Okęciu już kłębiło się od dziennikarzy, telewizji i fotoreporterów. źródło: KWSJP: Ewa Dereń: Czekam na córkę - mówi matka Wandy Rutkiewicz, prasa, 1998
	Sędzia popełnił błąd, ponieważ powinien usunąć z płyty wszystkie postronne osoby. Tymczasem na murawie aż kłębiło się od ludzi. źródło: NKJP: (PAP): Awantura po meczu, Dziennik Polski, 2006-05-05

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kłębiłem się +(e)m się kłębił	kłębiłam się +(e)m się kłębiła	kłębiłom się +(e)m się kłębiło	kłębiliśmy się +(e)śmy się kłębili	kłębiłyśmy się +(e)śmy się kłębiły
2 os.	kłębiłeś się +(e)ś się kłębił	kłębiłaś się +(e)ś się kłębiła	kłębiłoś się +(e)ś się kłębiło	kłębiliście się +(e)ście się kłębili	kłębiłyście się +(e)ście się kłębiły
3 os.	kłębił się	kłębiła się	kłębiło się	kłębili się	kłębiły się

bezosobnik: kłębiono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się kłębił będę się kłębić	będę się kłębiła będę się kłębić	będę się kłębiło będę się kłębić	będziemy się kłębili będziemy się kłębić	będziemy się kłębiły będziemy się kłębić
2 os.	będziesz się kłębił będziesz się kłębić	będziesz się kłębiła będziesz się kłębić	będziesz się kłębiło będziesz się kłębić	będziecie się kłębili będziecie się kłębić	będziecie się kłębiły będziecie się kłębić
3 os.	będzie się kłębił będzie się kłębić	będzie się kłębiła będzie się kłębić	będzie się kłębiło będzie się kłębić	będą się kłębili będą się kłębić	będą się kłębiły będą się kłębić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kłąbmy się kłębijmy się kłębmy się
2 os.	kłąb się kłębij się kłęb się	kłąbcie się kłębcie się kłębijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kłębiłbym się bym się kłębił	kłębiłabym się bym się kłębiła	kłębiłobym się bym się kłębiło	kłębilibyśmy się byśmy się kłębili	kłębiłybyśmy się byśmy się kłębiły
2 os.	kłębiłbyś się byś się kłębił	kłębiłabyś się byś się kłębiła	kłębiłobyś się byś się kłębiło	kłębilibyście się byście się kłębili	kłębiłybyście się byście się kłębiły
3 os.	kłębiłby się by się kłębił	kłębiłaby się by się kłębiła	kłębiłoby się by się kłębiło	kłębiliby się by się kłębili	kłębiłyby się by się kłębiły

bezosobnik: kłębiono by się

bezokolicznik: kłębić się

imiesłów przysłówkowy współczesny:

kłębiąc się

gerundium: kłębienie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kłębiący się

odpowiednik aspektowy: skłębić się

Rz_żywotny	+	kłębić się	+	(GDZIE)
Ø	+	kłębić się	+	GDZIE + od KOGO/CZEGO

Zob. kłąb