wykarmić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

uzyskać ilość jedzenia niezbędną do przeżycia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z jedzeniem

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

synonimy:

używić się
wyżywić się

	Jedno dziecko więcej, mówi Teresa, cóż to za różnica. Wykarmi się i Aneta przy reszcie. źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Przytulić Anetkę, Polityka, 2001-10-20
	Natomiast całkowicie karygodne jest, gdy właściciel wypuszcza na noc swoje psy, w przekonaniu, że wykarmić się muszą same. źródło: NKJP: Józef Słowik: Niewinni zabójcy, Gazeta Krakowska, 2006-02-10
	Czy ty zdajesz sobie sprawę, ile polskich żyć mają na sumieniu tacy zdrajcy, którzy wyrośli i wykarmili się na polskiej ziemi, a potem powstępowali do GPU i innych sowieckich służb specjalnych [...] źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
	Do tej pory rosnąca tam populacja mew była w stanie wykarmić się właśnie resztkami jedzenia zostawianym przez tysiące turystów przewijających się przez ulice Rzymu. źródło: Internet: spidersweb.pl
	Przed wojskiem stoi zadanie: wykarmić się samemu ! Do końca 1985 roku armia i flota mają zgodnie z planem o 50 % zwiększyć produkcję mięsa, mleka, jaj, kartofli i owoców. źródło: Michał Heller: Polska w oczach Moskwy, 1984 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykarmiłem się +(e)m się wykarmił	wykarmiłam się +(e)m się wykarmiła	wykarmiłom się +(e)m się wykarmiło	wykarmiliśmy się +(e)śmy się wykarmili	wykarmiłyśmy się +(e)śmy się wykarmiły
2 os.	wykarmiłeś się +(e)ś się wykarmił	wykarmiłaś się +(e)ś się wykarmiła	wykarmiłoś się +(e)ś się wykarmiło	wykarmiliście się +(e)ście się wykarmili	wykarmiłyście się +(e)ście się wykarmiły
3 os.	wykarmił się	wykarmiła się	wykarmiło się	wykarmili się	wykarmiły się

bezosobnik: wykarmiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wykarmmy się
2 os.	wykarm się	wykarmcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wykarmiłbym się bym się wykarmił	wykarmiłabym się bym się wykarmiła	wykarmiłobym się bym się wykarmiło	wykarmilibyśmy się byśmy się wykarmili	wykarmiłybyśmy się byśmy się wykarmiły
2 os.	wykarmiłbyś się byś się wykarmił	wykarmiłabyś się byś się wykarmiła	wykarmiłobyś się byś się wykarmiło	wykarmilibyście się byście się wykarmili	wykarmiłybyście się byście się wykarmiły
3 os.	wykarmiłby się by się wykarmił	wykarmiłaby się by się wykarmiła	wykarmiłoby się by się wykarmiło	wykarmiliby się by się wykarmili	wykarmiłyby się by się wykarmiły

bezosobnik: wykarmiono by się

bezokolicznik: wykarmić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wykarmiwszy się

gerundium: wykarmienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wykarmiać się

+

wykarmić się

+

(CZYM)