odskocznia - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. coś, co pomaga człowiekowi przestać na krótki czas czymś się zajmować lub w czymś uczestniczyć i przynosi mu odpoczynek

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

rozrywka

dobra, doskonała odskocznia
odskocznia od codzienności, od pracy, od (szarej) rzeczywistości, od życia (codziennego)
odskocznia w postaci czegoś, w pracy
rodzaj odskoczni
stanowić, znaleźć odskocznię
być odskocznią
traktować coś jako odskocznię

	Bilard jest świetną rozrywką i dobrą odskocznią od codzienności. źródło: NKJP: (PAS): Niespodziewany sukces, Dziennik Zachodni, 2005-09-21
	Telewizor, umieszczany w naszych mieszkaniach zwykle gdzieś między szafą a kanapą, bywa przyczyną kłótni i najwierniejszym przyjacielem; irytującym natrętem i baśniową odskocznią w lepszy świat. źródło: NKJP: Tomasz Raczek: Pies na telewizję, 1999
	– Śmiech i satyra zawsze były odskocznią w trudnych czasach – powiedział Wacław Marszewski, przewodniczący śląsko-dąbrowskiej „Solidarności”. źródło: NKJP: GZ: Marsz i do domu: Trybuna Śląska, 2002-05-02
	- Nie chcę być aktorem tylko jednego spektaklu. Staram się łączyć pracę w teatrze z recitalem i filmem. Są to dla mnie odskocznie, które urozmaicają moje życie - opowiada Stuhr. źródło: NKJP: Aktorstwo w genach, Wieści Podwarszawskie, 2006-03-05

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lp

+

odskocznia

+

(od CZEGO | w CO | w CZYM)

Zob. skoczyć