zleźć

Szedł tak, dopóki się nie upewnił, że go nie widzą. Wtedy zlazł trochę w dół i zawrócił drugą stroną zbocza.

źródło: NKJP: Wiesław Dymny: Opowiadania zwykłe, 1997

Tymczasem moja larwa zaczęła zachowywać się nad wyraz dziwnie: szybko przestały smakować jej świeże liście topoli, zlazła na dno słoja i zastygła w bezruchu w pozie sfinksa, niby pradawna rzeźba na egipskiej pustyni.

źródło: NKJP: Grzegorz Tabasz: Sfinks II, Gazeta Krakowska, 2001-08-13

[...] nie wiem, jak zlazłam na dno tej rozpadliny, a tam był śnieg i chłód, i niżej nie było już nic, tylko stromy stok i przepaść.

źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tabu, 1965

Zuzanna zlazła wreszcie z drabiny.

źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Wyspy szerszenia, 2008

Nawet latarka jest do kitu: tylko zaświeci i zaraz zgaśnie. I z góry po drabinie trudno zleźć.

źródło: NKJP: Odcięci, Dziennik Polski, 2006-12-08