-
1.b
książk. zachowanie świadczące o impertynencji - cesze -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- impertynencja strażnika
- na granicy impertynencji
-
Gurwitsch złożył ręce na wydatnym brzuchu i robił młynka kciukami. Mrugał przy tym porozumiewawczo do Sophie, którą jego impertynencja powoli wyprowadzała z równowagi.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Wiele słyszał o młodym geniuszu, zaprosił go więc do siebie. Pascal odpowiedział, iż czuje się zbyt chory, by jechać na drugi koniec Paryża, co Kartezjusz poczytał mu za impertynencję.
źródło: NKJP: Andrzej Szczeklik: Kore: o chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny source, 2007
Otwarta wczoraj wystawa miała zostać pokazana w roku ubiegłym, na 80. urodziny autorki.[...] Ujawnienie wieku wciąż pięknej damy sztuki krakowskiej nie jest impertynencją, bowiem potwierdza tylko znaną skądinąd teorię, że starość to nie metryka, ale przyzwolenie.
źródło: NKJP: Na granicy wyobraźni, Dziennik Polski, 2002-02-19
Inaczej sytuacja wyglądała, kiedy wyjeżdżaliśmy z terenu Słowacji. Impertynencja słowackiego strażnika wyraźnie wskazywała na to, czego od nas oczekuje. Marek zna życie, więc zapłacił.
źródło: NKJP: Szymon Krzysztof Kapeniak:Nie ma się czym chwalić zyli O Strategii Planowania Górskiego i Naturze Wspinaczki w ogóle, Tygodnik Podhalański, 47, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. impertynencja
impertynencje
D. impertynencji
impertynencji
neut impertynencyj
char C. impertynencji
impertynencjom
B. impertynencję
impertynencje
N. impertynencją
impertynencjami
Ms. impertynencji
impertynencjach
W. impertynencjo
impertynencje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ impertynencja + (KOGO) -
łac. śred. impertinentia 'niedorzeczność; bezczelność'
z łac. impertinens 'nie mający związku, nieodpowiedni'