państwo policyjne

Ukazało się wtedy zarządzenie wprowadzające dowody osobiste dla wszystkich obywateli i to w ich starej carskiej formie „paszportów wewnętrznych”. Rewolucja zlikwidowała ten powszechny obowiązek jako atrybut carskiego państwa policyjnego.

źródło: NKJP: Stefan Leder, Witold Leder: Czerwona nić: ze wspomnień i prac rodziny Lederów, 2005

Znaczy to, że UOP i policja mogłyby inwigilować ludzi tymi metodami, by sprawdzić, czy przypadkiem nie planują oni popełnienia przestępstwa. Stwarza to praktyczną możliwość śledzenia i sprawdzania każdego. A to jest już cecha państwa policyjnego.

źródło: NKJP: Bać się czy nie bać?, Gazeta Wyborcza, 1993-02-10

Pod wieloma względami Chiny pozostają państwem policyjnym. Ludzie, którzy mieli odwagę otwarcie sprzeciwić się systemowi, w tym przywódcy manifestacji na placu Tiananmen w 1989 r., siedzą w więzieniach i obozach pracy.

źródło: NKJP: Piotr Gillert: Chiny przechodzą dogmatyczny Rubikon, Gazeta Wyborcza, 1997-09-20

Patrzę na pana i boję się. Naprawdę się boję. Z pańskich słów przebija niewzruszona pewność siebie doktrynera. Kiedy napotykam na pański bezwzględny wzrok, odczuwam dreszcz. Pan nam chce zgotować państwo policyjne. Pan jest człowiekiem niebezpiecznym.

źródło: NKJP: Jacek Kwosek, Agnieszka Budzyńska-Daca: Erystyka czyli o sztuce prowadzenia sporów, 2009

Wymienione cechy funkcjonowania administracji polskiej drugiej połowy XVIII w. pozwalają stwierdzić, iż regulujące je przepisy miały już charakter norm prawa administracyjnego, i to nie tylko w znaczeniu ustrojowym, ale i materialnym. Zwłaszcza w tym ostatnim zakresie rozwiązania polskie wyprzedzały reżimy państw policyjnych oświeconego absolutyzmu.

źródło: NKJP: Wojciech Witkowski: Historia administracji w Polsce 1764-1989, 2007