parenteza

[...] parenteza z wersu 10. - jak wiadomo - ujawniła w sposób najbardziej radykalny uczuciową postawę poety, dezobiektywizując tym samym wykonywaną przezeń czynność referowania wypowiedzi uczestniczących w polemice ludzi.

źródło: NKJP: Zbigniew Lisowski: Poznawanie poezji: interpretacje, 2008

Istotą tego wiersza jest komunikacja - to dialog. Ciągłość wiersza przerywana parentezami korespondującymi z resztą wiersza. Jednak gdyby parentezy i narrację podmiotu lirycznego wiersza oddzielić powstałyby dwa logicznie spójne teksty.

źródło: NKJP: Internet

Marinizm - styl poetycki stosowany często w literaturze barokowej. Charakteryzowała go efektowna forma utworu, nadużywanie metafor oraz różnorodne chwyty stylistyczne, takie jak: aliteracje, anafory, paradoksy, inwersje, parentezy, hiperbole i tym podobne [...]

źródło: NKJP: Internet

I oto następuje zdumiewająca prośba Hioba: błaga on Boga, by go wreszcie zostawił w spokoju! (A w parentezie pyta: „Czymże jest człowiek, że Go tak bardzo cenisz i że nań zwracasz uwagę, że go nawiedzasz każdego poranka i w każdej chwili go doświadczasz”).

źródło: NKJP: Jerzy Prokopiuk: Herezja znaczy wolność, 2008