-
1.a
ściganie kogoś w celu schwytania -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
policja i inne służby mundurowe -
- dramatyczny, natychmiastowy; kilkugodzinny, krótki; nieudany, skuteczny pościg; samochodowe pościgi
- pościg ulicami
- pościg za bandytami, za nieprzyjacielem, za osobą podejrzaną, za pijanym kierowcą, za przestępcą, za (uciekającym) złodziejem; za samochodem
- sceny pościgów
- pościg trwał, zakończył się
- podjąć, rozpocząć, wszcząć, zarządzić, zorganizować pościg
- ruszyć, rzucić się w pościg
- brać udział, uczestniczyć; zatrzymać w pościgu
-
[...] chłopi ze wsi, gdzie dokonano zbrodni, ruszyli w pościg za mordercami.
źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2000
Był dopiero wczesny ranek. Pościg powinien trwać do wieczora.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963
Inspektor w chwilach wolnych od tropienia, pościgów i innych policyjnych zajęć uwielbiał stać w nim [w oknie] i patrzeć na ulicę w dole.
źródło: NKJP: Tomasz Trojanowski: Uciekinierzy, 2008
Zamiast rycerza pojawił się rudy jastrząb i rzucił się od razu w pościg za małym ptaszkiem.
źródło: NKJP: Hanna Kostyrko (zebr): Klechdy domowe, 1960
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pościg
pościgi
D. pościgu
pościgów
C. pościgowi
pościgom
B. pościg
pościgi
N. pościgiem
pościgami
Ms. pościgu
pościgach
W. pościgu
pościgi
-
+ pościg + (za KIM) -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego pościgać ; zob. ścigać