-
1.b
grupa ludzi biorących udział w pościgu - ściganiu -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
policja i inne służby mundurowe -
- policyjny pościg
- pościg dogoni, ruszył, zbliża się
- zgubić, zmylić pościg
- kierować pościgiem
- ukryć się przed pościgiem
-
Za mną formuje się pościg, słyszę pokrzykiwania, tupot podkutych butów i tłumiony biegiem charkot [...].
źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
W klasztorze ukrywałeś się przed pościgiem, udając półgłówka, w czym, bez urazy, wydatnie pomogła ci aparycja.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
ŚRÓDMIEŚCIE - miejsce, w którym uliczne korki tworzą się z pościgów policyjnych.
źródło: NKJP: Michał Ogórek: Mister O'Goreck zapewnia miastu funkcjonowanie, Gazeta Wyborcza, 1997-04-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pościg
pościgi
D. pościgu
pościgów
C. pościgowi
pościgom
B. pościg
pościgi
N. pościgiem
pościgami
Ms. pościgu
pościgach
W. pościgu
pościgi
-
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego pościgać ; zob. ścigać