moralizator
-
osoba, która chętnie poucza ludzi, co jest właściwe pod względem moralnym
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
synonimy: moralista
-
- wielki moralizator
-
W filmie „Słodkie życie”(1959) Fellini ujawnia również swoją drugą twarz - moralizatora, w ironicznym świetle ukazującego rozterki społeczeństwa wolnego od trosk materialnych.
źródło: NKJP: Emilia Sękowska: Wielkie odkurzanie kina: W magicznym świecie dzieł Felliniego, Esensja, 2009-10-12
Pamiętam jego niechęć do fundamentalistycznego moralizatorstwa, które bywa powodowane resentymentem, a nawet nienawiścią; oznacza monolog tego, kto wie lepiej, wynoszenie się ponad pouczanego. Moralizator nie tyle chce poznać prawdę, co ją narzucić innym.
źródło: NKJP: Jan Pieszczachowicz: O Kornelu Filipowiczu pisze Jan Pieszczachowicz, Gazeta Wyborcza, 1999-02-27
Jan Długosz oceniał - całkiem słusznie - że ostatni Piast był też „nieopanowany w stosunku do kobiet”. Wiemy, że król uwielbiał uczty i nie znosił moralizatorów ganiących jego styl życia.
źródło: NKJP: Jerzy Besala: „Nieborak pił i upieł się był”, Polityka, 2008-02-23
Coralie nic nie robi sobie z moralizatorów i korzysta z życia. Przyklejała się przez jakiś czas do Robbiego Williamsa i znów rozgląda się za facetami.
źródło: NKJP: Kazimierz Sikorski: Do niej wzdycha książę Harry, Super Express, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. moralizator
moralizatorzy
ndepr moralizatory
depr D. moralizatora
moralizatorów
C. moralizatorowi
moralizatorom
B. moralizatora
moralizatorów
N. moralizatorem
moralizatorami
Ms. moralizatorze
moralizatorach
W. moralizatorze
moralizatorzy
ndepr moralizatory
depr -
fr. moralisateur