kosmaty

Krew spływała na dno wanny cienkim strumykiem, kalesony wisiały w strzępach po obu stronach nogi i odsłaniały chudą, kosmatą łydkę.

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009

Zrzuciłem płaszcz kąpielowy, zsunąłem spodenki i, dyskretnie zaznaczywszy kciukiem krzyżyk na kosmatej piersi, buchnąłem w wodę.

źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995

Pod kosmatą kamizelą bez rękawów miała tylko cienką lnianą koszulę.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Pogrzeb czarownicy, 2003

Ze spokojem usuwała poza krawędź domu ciekawskie jaszczurki o chwytnych łapkach lub kosmate wielkie pająki.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

Wstrzymywał wtedy oddech i nasłuchiwał, a kiedy obłoki wełniste, kosmate, na powrót noc czarną czyniły, posuwał się mozolnie naprzód, ostrożnie stąpając.

źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1960-1965, 1965