domownik
-
osoba stale mieszkająca w określonym mieszkaniu lub domu jednorodzinnym
-
Bywa używane także w odniesieniu do osób blisko współpracujących z daną rodziną, takich jak służący, służąca, ogrodnik, i będących z nią w poufałych stosunkach.
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie -
synonimy: domowy II
-
- młody, pełnoletni domownik; dorośli; bezrobotni, pracujący; śpiący domownicy
- domownicy budynku, mieszkania
- domownicy w gospodarstwie, w mieszkaniu
- domownicy i goście, domownicy i przyjaciele; rolnicy i domownicy
- życie domowników
- relacje między domownikami
- domownicy spali
- grozić; coś zapewnić domownikom
- budzić, obudzić; odwrócić uwagę, wykorzystać nieobecność, nieuwagę, sen domowników
- stać się domownikiem
- rozmawiać z domownikami
-
W razie nieobecności adresata [...] w jego mieszkaniu, pismo doręcza się pełnoletniemu domownikowi, jeżeli zgodzi się dostarczyć je adresatowi.
źródło: NKJP: Ustawa o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych, Dz.U. z 2005r. Nr 14, poz. 114
Wyjątkowego pecha mieli domownicy budynku w Sadkach. Złodziej otworzył drzwi ich domu kluczem znalezionym pod wycieraczką.
źródło: NKJP: ST: Pech mieszkańców domu, Nakielski Czas, 2006-11-08
Istotne jest utrzymywanie porządku w kuchni. Świadczy on o wewnętrznym uporządkowaniu pani domu i harmonijnych relacjach między domownikami.
źródło: NKJP: Mieszkanie w dobrobycie, Dziennik Polski - Dom , 2002-06-12
Nawet w środku nocy mężczyzna budził domowników krzykami.
źródło: NKJP: /AO/: Nie wytrzymał..., Echo Dnia, 2005-06-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. domownik
domownicy
ndepr domowniki
depr D. domownika
domowników
C. domownikowi
domownikom
B. domownika
domowników
N. domownikiem
domownikami
Ms. domowniku
domownikach
W. domowniku
domownicy
ndepr domowniki
depr -
Zob. dom
Inne znaczenie: 'głowa rodziny, gospodarz'