zlutować - Wielki słownik języka polskiego PAN

za pomocą pewnej ilości roztopionego metalu połączyć przedmioty lub ich elementy wykonane z różnych metali lub stopów

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Przemysł

miejsca i czynności związane z przemysłem

	Albo przerwał się delikatny przewód łączący żarówki, albo spaliła się żarówka. W pierwszym przypadku należy dokładnie obejrzeć całe oświetlenie. Zwykle uszkodzenie jest widoczne. Przewód należy przeciąć, zlutować lub w ostateczności skręcić i zaizolować. źródło: NKJP: Jarosław Rybak: Nie załamuj rąk, Trybuna Śląska, 2001-12-24
	[...] odlew trzeba wywalcować, aby następnie pasek metalu, ręcznie, posługując się kleszczami, zwinąć w okrąg, w pierścionek, w obrączkę. Później pozostaje tylko zlutowanie - złotem o tej samej próbie, ale niższej temperaturze topnienia. źródło: NKJP: Magiczny kruszec, Dziennik Polski, 2006-02-04
	Parapety zewnętrzne muszą być zrobione z materiałów nienasiąkliwych i odpornych na warunki atmosferyczne [...]. Wykonuje się je z całego arkusza blachy lub z dwóch zlutowanych kawałków. źródło: NKJP: X: Nie tylko estetyka, Polska Głos Wielkopolski, 2004-11-09
	Już wcześniej pisałem, że zepsuła mi się lampa [...]. Znalazłem dzisiaj przerwany kabelek i zlutowałem. I już działa. źródło: NKJP: Internet
	[...] jak może się popsuć gaźnik? Jeśli przedziurawił się pływak, to sobie go zlutuj. Gaźnik nie może się zepsuć. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zlutowałem +(e)m zlutował	zlutowałam +(e)m zlutowała	zlutowałom +(e)m zlutowało	zlutowaliśmy +(e)śmy zlutowali	zlutowałyśmy +(e)śmy zlutowały
2 os.	zlutowałeś +(e)ś zlutował	zlutowałaś +(e)ś zlutowała	zlutowałoś +(e)ś zlutowało	zlutowaliście +(e)ście zlutowali	zlutowałyście +(e)ście zlutowały
3 os.	zlutował	zlutowała	zlutowało	zlutowali	zlutowały

bezosobnik: zlutowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zlutujmy
2 os.	zlutuj	zlutujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zlutowałbym bym zlutował	zlutowałabym bym zlutowała	zlutowałobym bym zlutowało	zlutowalibyśmy byśmy zlutowali	zlutowałybyśmy byśmy zlutowały
2 os.	zlutowałbyś byś zlutował	zlutowałabyś byś zlutowała	zlutowałobyś byś zlutowało	zlutowalibyście byście zlutowali	zlutowałybyście byście zlutowały
3 os.	zlutowałby by zlutował	zlutowałaby by zlutowała	zlutowałoby by zlutowało	zlutowaliby by zlutowali	zlutowałyby by zlutowały

bezosobnik: zlutowano by

bezokolicznik: zlutować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zlutowawszy

gerundium: zlutowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zlutowany

odpowiednik aspektowy: lutować

+

zlutować

+

CO

Od: lutować