odżegnać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. wyrazić w sposób zdecydowany i stanowczy, że nie chce się czegoś zrobić lub być w jakikolwiek sposób łączonym z kimś lub czymś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Na skutek weta prezydenta i przyjęcia odpowiedniej interpretacji konstytucji podwyżek nie wprowadzono, unikając niewygodnych głosowań w Sejmie. Katastrofy udało się więc uniknąć, ale koalicja natychmiast odżegnała się od wszelkiej odpowiedzialności za to, co się stało. źródło: NKJP: Tadeusz Syryjczyk: Zjednoczeni w imię bezruchu, Gazeta Wyborcza, 1995-06-12
	García jest do dziś lojalny wobec Fidela, choć w gruncie rzeczy nienawidzi go za to, że dał się mu opętać. Vargas natomiast odżegnał się od Fidela, od rewolucji, od świata lewicy, kiedy uzmysłowił sobie, że Kuba przekształca się w obóz KGB. źródło: NKJP: Krzysztof Mroziewicz: Polityka i erotyka, Polityka, 2007-12-27
	Biały Dom i sekretarz stanu [...] szybko odżegnali się od stwierdzeń Petera Tarnoffa, głosząc, że Ameryka nie zamierza bynajmniej abdykować ze swojej pozycji supermocarstwa. źródło: NKJP: Jacek Kalabiński: Czy Stany abdykują, Gazeta Wyborcza, 1993-05-31
	Mimo iż papież na wodza krzyżowców namaścił króla Francji Ludwika VII Młodego (1137 - 1180), od udziału w wyprawie nie odżegnał się pierwszy król niemiecki z dynastii Sztaufów Konrad III (1137 - 1152), który poprowadził równie silnie zgrupowanie rycerstwa. źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy. Rycerze Chrystusa, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odżegnałem się +(e)m się odżegnał	odżegnałam się +(e)m się odżegnała	odżegnałom się +(e)m się odżegnało	odżegnaliśmy się +(e)śmy się odżegnali	odżegnałyśmy się +(e)śmy się odżegnały
2 os.	odżegnałeś się +(e)ś się odżegnał	odżegnałaś się +(e)ś się odżegnała	odżegnałoś się +(e)ś się odżegnało	odżegnaliście się +(e)ście się odżegnali	odżegnałyście się +(e)ście się odżegnały
3 os.	odżegnał się	odżegnała się	odżegnało się	odżegnali się	odżegnały się

bezosobnik: odżegnano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odżegnajmy się
2 os.	odżegnaj się	odżegnajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odżegnałbym się bym się odżegnał	odżegnałabym się bym się odżegnała	odżegnałobym się bym się odżegnało	odżegnalibyśmy się byśmy się odżegnali	odżegnałybyśmy się byśmy się odżegnały
2 os.	odżegnałbyś się byś się odżegnał	odżegnałabyś się byś się odżegnała	odżegnałobyś się byś się odżegnało	odżegnalibyście się byście się odżegnali	odżegnałybyście się byście się odżegnały
3 os.	odżegnałby się by się odżegnał	odżegnałaby się by się odżegnała	odżegnałoby się by się odżegnało	odżegnaliby się by się odżegnali	odżegnałyby się by się odżegnały

bezosobnik: odżegnano by się

bezokolicznik: odżegnać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odżegnawszy się

gerundium: odżegnanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: odżegnywać się

+

odżegnać się

+

od KOGO/CZEGO

Zob. żegnać