marzycielski - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

pokazujący czyjąś skłonność do marzeń - wyobrażania sobie przyjemnych i nierealnych sytuacji

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	Lu podniósł na Bigojana swe duże, szare oczy, które wcale, ale to wcale, mimo przeżytych doświadczeń, nie straciły swego marzycielskiego wyrazu, ciągle też były po dziecinnemu ufne i odrobinę zdziwione. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zamach na wyspę, 2001
	Rozłożył się na plecach, z ramieniem pod głową i wyrazem twarzy tak marzycielskim, jakby patrzył w chmury na letnim niebie, nie w betonowy sufit. źródło: NKJP: Jaga Rydzewska: Gwiazdomorze, 2006
	Bywa, że nuda w pracy to rezultat zbyt marzycielskiej postawy na ambitnych studiach, młodzieńcze oczekiwania, którym zwykła firma nie jest w stanie sprostać. źródło: NKJP: Marek Ostrowski: Weź rok urlopu, Polityka, 2002-03-30
	Często jest zamyślony, potrafi zarażać ludzi nieco marzycielskimi nastrojami. źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Czeluść, 1972

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. marzyć