pobłogosławić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

powierzyć się wzajemnie opiece Boga, kreśląc nad sobą znak krzyża i wypowiadając określoną formułę

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

sakramenty i obrzędy religijne

Nie zapominajcie pobłogosławić się nawzajem, czyniąc palcem znak krzyża na czołach, szczególnie na ten znak czekają dzieci.

źródło: Chrześcijański obrzęd wielkanocnego poranka, Jedność, 2006 (trojca.net)

Pobłogosławiliśmy się wzajemnie i uścisnęliśmy sobie ręce. Nie było lepszych słów do wypowiedzenia przy pożegnaniu niż: „Niech Bóg będzie z Tobą”.

źródło: NKJP: Walter J Ciszek, Daniel Flaherty: Z Bogiem w Rosji, 2009

Pobłogosławiliśmy się nawzajem, jeden brat błogosławi drugiego [...].

źródło: Andrea Tornielli: Nie bójmy się czułości, Gazeta Wyborcza 2013-12-20 (wyborcza.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pobłogosławiłem się +(e)m się pobłogosławił	pobłogosławiłam się +(e)m się pobłogosławiła	pobłogosławiłom się +(e)m się pobłogosławiło	pobłogosławiliśmy się +(e)śmy się pobłogosławili	pobłogosławiłyśmy się +(e)śmy się pobłogosławiły
2 os.	pobłogosławiłeś się +(e)ś się pobłogosławił	pobłogosławiłaś się +(e)ś się pobłogosławiła	pobłogosławiłoś się +(e)ś się pobłogosławiło	pobłogosławiliście się +(e)ście się pobłogosławili	pobłogosławiłyście się +(e)ście się pobłogosławiły
3 os.	pobłogosławił się	pobłogosławiła się	pobłogosławiło się	pobłogosławili się	pobłogosławiły się

bezosobnik: pobłogosławiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pobłogosławmy się
2 os.	pobłogosław się	pobłogosławcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pobłogosławiłbym się bym się pobłogosławił	pobłogosławiłabym się bym się pobłogosławiła	pobłogosławiłobym się bym się pobłogosławiło	pobłogosławilibyśmy się byśmy się pobłogosławili	pobłogosławiłybyśmy się byśmy się pobłogosławiły
2 os.	pobłogosławiłbyś się byś się pobłogosławił	pobłogosławiłabyś się byś się pobłogosławiła	pobłogosławiłobyś się byś się pobłogosławiło	pobłogosławilibyście się byście się pobłogosławili	pobłogosławiłybyście się byście się pobłogosławiły
3 os.	pobłogosławiłby się by się pobłogosławił	pobłogosławiłaby się by się pobłogosławiła	pobłogosławiłoby się by się pobłogosławiło	pobłogosławiliby się by się pobłogosławili	pobłogosławiłyby się by się pobłogosławiły

bezosobnik: pobłogosławiono by się

bezokolicznik: pobłogosławić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pobłogosławiwszy się

gerundium: pobłogosławienie się

odpowiednik aspektowy: błogosławić się

Rzpl

+

pobłogosławić się

+

Zob. błogosławić