zespawać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

złączyć metalowe przedmioty lub części poprzez stopienie ich w miejscu styku i za pomocą specjalnego spoiwa

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Budownictwo

czynności związane z budową

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Przemysł

miejsca i czynności związane z przemysłem

hiperonimy:

złączyć

zespawać kilka elementów, rower
zespawany samochód; zespawane auto; zespawane bramki, części, kawałki czegoś, pręty, rury, słupki

	Mąż jednej z zawodniczek zespawał płotek - taki, jakich się używa w sztafecie na zawodach i na tym ćwiczymy. źródło: NKJP: Marcin Sikora: Panie w strażnicy, Express Ilustrowany, 2001-09-29
	Rzadko już dziś spotyka się auta zespawane z dwóch rozbitych samochodów. źródło: NKJP: Tomasz Kunert: Wybór ogromny, ale niełatwy, Dziennik Zachodni, 2007-04-11
	Instrument został już dokładnie zbadany przez fachowców z Kalisza – uszkodzona jest płyta główna fortepianu. Można to zespawać. źródło: NKJP: PAG: Pieniądze na remont fortepianu, Gazeta Poznańska, 2001-12-14
	Zaczęło się od tego, że na wakacje szkolne bramki zamknięto w magazynie. Młodzież z Chociwia, by spędzać czas na boisku, sama kupiła rury i zespawała je. źródło: NKJP: Sławomir Wójcikowski: Przegonili młodzież ze szkolnego boiska, Dziennik Łódzki, 2007-07-07
	Nie wiedzieliśmy czy uda się coś zrobić z rowerem Lucjana. Jednak po noclegu znalazł się gospodarz, który szybko zespawał ramę i mogliśmy kontynuować naszą podróż. źródło: NKJP: Trzy tysiące kilometrów na rowerze, Dziennik Polski, 2002-09-27

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zespawałem +(e)m zespawał	zespawałam +(e)m zespawała	zespawałom +(e)m zespawało	zespawaliśmy +(e)śmy zespawali	zespawałyśmy +(e)śmy zespawały
2 os.	zespawałeś +(e)ś zespawał	zespawałaś +(e)ś zespawała	zespawałoś +(e)ś zespawało	zespawaliście +(e)ście zespawali	zespawałyście +(e)ście zespawały
3 os.	zespawał	zespawała	zespawało	zespawali	zespawały

bezosobnik: zespawano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zespawajmy
2 os.	zespawaj	zespawajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zespawałbym bym zespawał	zespawałabym bym zespawała	zespawałobym bym zespawało	zespawalibyśmy byśmy zespawali	zespawałybyśmy byśmy zespawały
2 os.	zespawałbyś byś zespawał	zespawałabyś byś zespawała	zespawałobyś byś zespawało	zespawalibyście byście zespawali	zespawałybyście byście zespawały
3 os.	zespawałby by zespawał	zespawałaby by zespawała	zespawałoby by zespawało	zespawaliby by zespawali	zespawałyby by zespawały

bezosobnik: zespawano by

bezokolicznik: zespawać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zespawawszy

gerundium: zespawanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zespawany

odpowiednik aspektowy: spawać

+

zespawać

+

CO + (z CZYM)