-
1.
książk. spowodować, że coś lub ktoś związał się silnie z jakimś miejscem lub środowiskiem i stał się jego częścią -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka -
Chcieliśmy pokazać muzykę w szerszym kontekście, zakorzenić ją w Wiedniu, mieście, w jakim powstała bądź w jakim była wykonywana.
źródło: NKJP: Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz: Manuskrypty wielkich kompozytorów, Dziennik Polski, 2008-03-05
Babcia była dla mnie symbolem walki o utrzymanie odpowiedniej klasy, mimo biedy tamtych czasów. A kamienica, w której mieszkała, symbolem zakorzenienia w tym mieście.
źródło: NKJP: Fantazje babci Masi, Dziennik Polski, 2008-11-21
Do zespołu [...] wciągnęła ją koleżanka z Francji, która była w gronie Europejczyków goszczących u córki Chaveza. Dodatkowo zakorzeniła ją w Wenezueli miłość: Elvisa.
źródło: NKJP: Artur Domosławski: Socjalizm eksperymentalny, Polityka, 2008-06-14
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zakorzenię
zakorzenimy
2 os. zakorzenisz
zakorzenicie
3 os. zakorzeni
zakorzenią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zakorzeniłem
+(e)m zakorzenił
zakorzeniłam
+(e)m zakorzeniła
zakorzeniłom
+(e)m zakorzeniło
zakorzeniliśmy
+(e)śmy zakorzenili
zakorzeniłyśmy
+(e)śmy zakorzeniły
2 os. zakorzeniłeś
+(e)ś zakorzenił
zakorzeniłaś
+(e)ś zakorzeniła
zakorzeniłoś
+(e)ś zakorzeniło
zakorzeniliście
+(e)ście zakorzenili
zakorzeniłyście
+(e)ście zakorzeniły
3 os. zakorzenił
zakorzeniła
zakorzeniło
zakorzenili
zakorzeniły
bezosobnik: zakorzeniono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zakorzeńmy
2 os. zakorzeń
zakorzeńcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zakorzeniłbym
bym zakorzenił
zakorzeniłabym
bym zakorzeniła
zakorzeniłobym
bym zakorzeniło
zakorzenilibyśmy
byśmy zakorzenili
zakorzeniłybyśmy
byśmy zakorzeniły
2 os. zakorzeniłbyś
byś zakorzenił
zakorzeniłabyś
byś zakorzeniła
zakorzeniłobyś
byś zakorzeniło
zakorzenilibyście
byście zakorzenili
zakorzeniłybyście
byście zakorzeniły
3 os. zakorzeniłby
by zakorzenił
zakorzeniłaby
by zakorzeniła
zakorzeniłoby
by zakorzeniło
zakorzeniliby
by zakorzenili
zakorzeniłyby
by zakorzeniły
bezosobnik: zakorzeniono by
bezokolicznik: zakorzenić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zakorzeniwszy
gerundium: zakorzenienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zakorzenienie
zakorzenienia
D. zakorzenienia
zakorzenień
C. zakorzenieniu
zakorzenieniom
B. zakorzenienie
zakorzenienia
N. zakorzenieniem
zakorzenieniami
Ms. zakorzenieniu
zakorzenieniach
W. zakorzenienie
zakorzenienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: zakorzeniony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zakorzeniony
zakorzeniony
zakorzeniony
zakorzenione
zakorzeniona
D. zakorzenionego
zakorzenionego
zakorzenionego
zakorzenionego
zakorzenionej
C. zakorzenionemu
zakorzenionemu
zakorzenionemu
zakorzenionemu
zakorzenionej
B. zakorzenionego
zakorzenionego
zakorzeniony
zakorzenione
zakorzenioną
N. zakorzenionym
zakorzenionym
zakorzenionym
zakorzenionym
zakorzenioną
Ms. zakorzenionym
zakorzenionym
zakorzenionym
zakorzenionym
zakorzenionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zakorzenieni
zakorzenieni
zakorzenione
zakorzenione
D. zakorzenionych
zakorzenionych
zakorzenionych
zakorzenionych
C. zakorzenionym
zakorzenionym
zakorzenionym
zakorzenionym
B. zakorzenionych
zakorzenionych
zakorzenionych
zakorzenione
N. zakorzenionymi
zakorzenionymi
zakorzenionymi
zakorzenionymi
Ms. zakorzenionych
zakorzenionych
zakorzenionych
zakorzenionych
odpowiednik aspektowy: zakorzeniać
-
+ zakorzenić + KOGO/CO + (GDZIE)
-
+ zakorzenić + KOGO/CO + (GDZIE)