-
1.
mebel, na który składa się blat oparty na nodze lub nogach -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
meble i wystrój wnętrz -
hiperonimy: mebel
-
- stół kwadratowy, okrągły, półkolisty; długi, niski, wysoki; ciężki, masywny; kulawy; rozkładany; cisowy, dębowy, drewniany, kamienny, kryształowy, mahoniowy, marmurowy; kuchenny, ogrodowy; królewski; bankietowy, jadalny, prezydialny; rodzinny, wspólny; prosty, nowoczesny, tradycyjny; pusty; nakryty, przygotowany, udekorowany
- stół gości, komisji, władców
- stół do nauki, do pracy; stół z desek, z drewna, z drzewa
- stół pod lampą, pod oknem, pod ścianą; stół z blatem, z krzesłem, z owocami, z potrawami; stoły z ławami
- stół na środku; stół przy drzwiach, przy oknie; stół w kącie; w kształcie czegoś; w barze, w domu, w gabinecie, w jadalni, w kuchni, w lokalu, w mieszkaniu, w ogrodzie, w pokoju, w restauracji, w salonie, w świetlicy
- stoły i fotele, stoły i krzesła, stoły i ławy, stoły i stoliki, stoły i taborety; łóżko i stół; szafy i stoły
- blat; brzeg, kant, koniec, krawędź, nogi, róg, strona, środek; dekoracja, ozdoba, sukno; kształt; szuflada; nakrycie stołu; rzędy stołów
- nogi od stołu; miejsce u stołu; okruchy, resztki ze stołu
- miejsce; rozmowy za stołem
- chleb, obiad na stole; miejsca; ludzie, towarzystwo; rozmowy, spotkanie przy stole
- stół stoi; ugina się od jadła, potraw
- obejść; przewrócić; nakryć, przygotować, sprzątać, ustawić, zdobić stół; dekorować; rozstawić stoły; dekorowanie, nakrycie; ustawienie stołu
- podejść/podchodzić, prosić, poprosić, ruszyć, siąść/siadać, wrócić/wracać, zasiąść/zasiadać; przysunąć się, rzucić się, zbliżyć się; nakryć/nakrywać do stołu; wstać/wstawać; podnieść się, zerwać się od stołu; zgromadzić się wokół stołu; sprzątnąć/sprzątać; coś znika ze stołu; zaproszenie do stołu
- coś idzie, coś powędrowało, coś trafia na stół; dać, podać/podawać, położyć, postawić, rzucić, wskoczyć, wyłożyć na stół coś; oprzeć się o stół; chować coś, chować się pod stół; przechylić się przez stół; patrzeć; walić w stół
- pochylać się nad stołem; trzymać coś pod stołem; siadać, siedzieć, stanąć, zająć miejsce, zasiąść; ktoś pochylony, rozparty za stołem
- coś czeka, coś leży; coś pojawiło się, położyć coś; tańczyć; czegoś zabrakło, coś znalazło się; kłaść, trzymać nogi na stole; rozkładać, stawiać, ustawiać na stole coś; siedzieć, spotkać się, usiąść, zasiąść/zasiadać; zjeść przy stole; coś leżące, coś wyłożone na stole; zachowanie przy stole
-
Wskazał Hansowi miejsce za stołem już nakrytym, pod ścianą.
źródło: NKJP: Marian Pankowski: Fara na Pomorzu, 1997
Siedzieli na podłodze, na poduszkach, przy niskim stole z zastawą do herbaty.
źródło: NKJP: Joanna Rudniańska: Miejsca, 1999
Tymczasem w domu ciotka Agata już czekała na wszystkich z obiadem i nawet sama nakryła do stołu, chociaż zazwyczaj należało to do obowiązków Karolci.
źródło: NKJP: Maria Krüger: Karolcia, 1959
Przestrzega się tylko jednej zasady: nie wolno podawać psu resztek ze stołu człowieka, gdyż takie jedzenie mogłoby mu zaszkodzić.
źródło: NKJP: Zaraz po broni, Dziennik Polski - Kraków, 2003-07-05
Ks. Mieczkowski prowadził wielogodzinne rozmowy przy stole z Feliksem Dzierżyńskim i Julianem Marchlewskim.
źródło: NKJP: K.Jakubowski: Mord w Wyszynach, Tygodnik Ciechanowski, 2004-10-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. stół
stoły
D. stołu
stołów
C. stołowi
stołom
B. stół
stoły
N. stołem
stołami
Ms. stole
stołach
W. stole
stoły
-
psł. *stolъ 'coś usłanego na ziemi, posłanie (służące siedzenia, jedzenia)' > 'stół' : 'rodzaj sprzętu służący do siedzenia'
Archaiczny rzeczownik obocznością samogłoski rdzennej (*e : *o) związany z psł. *stьlati, *steľǫ (zob. słać, ścielę).
Starą nazwę z biegiem czasu przenoszono na nowocześniejsze sprzęty domowe.