przytupywać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

stojąc w miejscu lub siedząc, mocno uderzać stopami, łapami lub kopytami w ziemię bądź inne twarde podłoże

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

hiperonimy:

tupać

	W końcu sami widać już porządnie zmarzli, bo zaczęli ręce zabijać, chuchać w garście, przytupywać nogami. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
	Sprzedawca stał jak zawsze za długim stołem nakrytym zaśnieżoną folią i przytupywał z zimna. źródło: NKJP: Katarzyna Sowula: Fototerapia, 2004
	Ujęła się pod boki i przytupywała do taktu. źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie source, 1996
	Tłum zgromadzony wokół kołysał się rytmicznie, ludzie przytupywali, klaskali w dłonie. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Niemiecki taniec, 2009
	- O, widzi go pani? - Michał pokazuje znowu na Dragona. - Jak stoi przed klatką samicy? Jak przytupuje na jej widok? To zalotnik. Popisuje się. Za co można szczura polubić? - Za to, że jest wierniejszy niż pies - odpowiada. źródło: NKJP: Ryszarda Wojciechowska: Król szczurów, Wieczór Wybrzeża, 2000-04-29

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytupywałem +(e)m przytupywał	przytupywałam +(e)m przytupywała	przytupywałom +(e)m przytupywało	przytupywaliśmy +(e)śmy przytupywali	przytupywałyśmy +(e)śmy przytupywały
2 os.	przytupywałeś +(e)ś przytupywał	przytupywałaś +(e)ś przytupywała	przytupywałoś +(e)ś przytupywało	przytupywaliście +(e)ście przytupywali	przytupywałyście +(e)ście przytupywały
3 os.	przytupywał	przytupywała	przytupywało	przytupywali	przytupywały

bezosobnik: przytupywano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę przytupywał będę przytupywać	będę przytupywała będę przytupywać	będę przytupywało będę przytupywać	będziemy przytupywali będziemy przytupywać	będziemy przytupywały będziemy przytupywać
2 os.	będziesz przytupywał będziesz przytupywać	będziesz przytupywała będziesz przytupywać	będziesz przytupywało będziesz przytupywać	będziecie przytupywali będziecie przytupywać	będziecie przytupywały będziecie przytupywać
3 os.	będzie przytupywał będzie przytupywać	będzie przytupywała będzie przytupywać	będzie przytupywało będzie przytupywać	będą przytupywali będą przytupywać	będą przytupywały będą przytupywać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przytupujmy
2 os.	przytupuj	przytupujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytupywałbym bym przytupywał	przytupywałabym bym przytupywała	przytupywałobym bym przytupywało	przytupywalibyśmy byśmy przytupywali	przytupywałybyśmy byśmy przytupywały
2 os.	przytupywałbyś byś przytupywał	przytupywałabyś byś przytupywała	przytupywałobyś byś przytupywało	przytupywalibyście byście przytupywali	przytupywałybyście byście przytupywały
3 os.	przytupywałby by przytupywał	przytupywałaby by przytupywała	przytupywałoby by przytupywało	przytupywaliby by przytupywali	przytupywałyby by przytupywały

bezosobnik: przytupywano by

bezokolicznik: przytupywać

imiesłów przysłówkowy współczesny: przytupując

gerundium: przytupywanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: przytupujący

odpowiedniki aspektowe: przytupać , przytupnąć

+

przytupywać

+

(CZYM)

Zob. tupać