urównać - Wielki słownik języka polskiego PAN

przest. wyrównać - usunąć wgłębienia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kształty i figury

synonimy:

wyrównać

	Robić niezbyt długie kiełbasy, urównać je, by nigdzie nie miały pustych miejsc, a jeśli się gdzie znajdzie powietrze, nakłuć tam szpilką i wypuścić je. źródło: Internet: genealogia.okiem.pl
	Rolę trzeba było urównać i ugrabić, zebrać z niej wyorane kępy trawy, porobić „żłóbki” na nasiona itp. źródło: Internet: zywotnik.blogspot.com
	Jak mój mąż zaorał, to brał grabki żelazne i przy drodze, przy ścieżce, brony tam już nie doszły, to tego, to grabkami urównał, żeby to pole wyglądało. źródło: Internet: teatrnn.pl
	Każdy sobie upatrzył dogodniejsze miejsce, kawałek boru wyciął, urównał jaki taki plac i stawiał. źródło: Jan Wójcik: Balcerowi następcy, 1975 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urównałem +(e)m urównał	urównałam +(e)m urównała	urównałom +(e)m urównało	urównaliśmy +(e)śmy urównali	urównałyśmy +(e)śmy urównały
2 os.	urównałeś +(e)ś urównał	urównałaś +(e)ś urównała	urównałoś +(e)ś urównało	urównaliście +(e)ście urównali	urównałyście +(e)ście urównały
3 os.	urównał	urównała	urównało	urównali	urównały

bezosobnik: urównano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		urównajmy
2 os.	urównaj	urównajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urównałbym bym urównał	urównałabym bym urównała	urównałobym bym urównało	urównalibyśmy byśmy urównali	urównałybyśmy byśmy urównały
2 os.	urównałbyś byś urównał	urównałabyś byś urównała	urównałobyś byś urównało	urównalibyście byście urównali	urównałybyście byście urównały
3 os.	urównałby by urównał	urównałaby by urównała	urównałoby by urównało	urównaliby by urównali	urównałyby by urównały

bezosobnik: urównano by

bezokolicznik: urównać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: urównawszy

gerundium: urównanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: urównany

odpowiednik aspektowy: urównywać

+

urównać

+

CO

Zob. równy