rozkopać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

kopiąc w ziemi lub innej nawierzchni, spowodować powstanie w nich dołu lub dołów

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat roślin

ogrodnictwo i dbałość o rośliny

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

rolnictwo

	Drogowcy musieli rozkopać chodnik i drogę, zrobić kratownicę oraz połączyć ją z biegnącą w tym rejonie kanalizacją ściekową. źródło: NKJP: (BL): Likwidacja rozlewiska, Dziennik Zachodni, 2002-09-26
	To jest skandal, wykonawca rozkopał ulicę parę miesięcy temu do robót, które powinien wykonać w tydzień [...]. źródło: NKJP: RD: Autostrada utrudnia życie, Gazeta Poznańska, 2002-02-21
	Gdy ekipa budowlana rozkopała skrzyżowanie, żeby nową sieć podłączyć do starej, biegnącej ul. Wschodnią, okazało się, że rury położono zupełnie inaczej, niż wynikało to z dokumentacji. źródło: NKJP: (WP): Fachowcy złapali się za głowę, gdy zrobili wykop u zbiegu ul. Wschodniej i Traktorowej w Ksawerowie, Dziennik Łódzki, 2002-08-30
	Pracownicy pogotowia gazowego odcięli dopływ gazu, rozkopali teren, a następnie usuwali awarię. źródło: NKJP: mokr: Wybuch wstrząsnął Ligotą, Dziennik Zachodni, 2008-01-09
	Przez tyle lat nikt nie interesował się ulicą, a teraz przez rok miasto będzie rozkopane. Dlaczego remonty rozłożono na raty i najpierw rozkopią torowisko, a dopiero wiosną będą kłaść nawierzchnię [...]. źródło: NKJP: Justyna Cyrus: Pierwsze łopaty, Dziennik Zachodni, 2002-09-16

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozkopałem +(e)m rozkopał	rozkopałam +(e)m rozkopała	rozkopałom +(e)m rozkopało	rozkopaliśmy +(e)śmy rozkopali	rozkopałyśmy +(e)śmy rozkopały
2 os.	rozkopałeś +(e)ś rozkopał	rozkopałaś +(e)ś rozkopała	rozkopałoś +(e)ś rozkopało	rozkopaliście +(e)ście rozkopali	rozkopałyście +(e)ście rozkopały
3 os.	rozkopał	rozkopała	rozkopało	rozkopali	rozkopały

bezosobnik: rozkopano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozkopmy
2 os.	rozkop	rozkopcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozkopałbym bym rozkopał	rozkopałabym bym rozkopała	rozkopałobym bym rozkopało	rozkopalibyśmy byśmy rozkopali	rozkopałybyśmy byśmy rozkopały
2 os.	rozkopałbyś byś rozkopał	rozkopałabyś byś rozkopała	rozkopałobyś byś rozkopało	rozkopalibyście byście rozkopali	rozkopałybyście byście rozkopały
3 os.	rozkopałby by rozkopał	rozkopałaby by rozkopała	rozkopałoby by rozkopało	rozkopaliby by rozkopali	rozkopałyby by rozkopały

bezosobnik: rozkopano by

bezokolicznik: rozkopać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozkopawszy

gerundium: rozkopanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozkopany

odpowiednik aspektowy: rozkopywać

+

rozkopać

+

CO

psł. *orzkopati

Zob. kopać