opluć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. śliną

  • 1.

    plując trafić kogoś lub coś śliną lub jakimś płynem trzymanym w ustach
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    czynności i stany fizjologiczne


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

    • opluć twarz; rywala, sędziego
  • [...] jeden z małolatów - osiem, dziesięć lat, nie więcej - podbiegł do niego na trzy kroki, zgarnął z ziemi garść piachu i kamyków i cisnął mu w twarz, a zaraz potem spróbował opluć. Ślina nie doleciała, a przed piachem tłuścioch po prostu zamknął oczy.

    źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Taksim, 2009

    Zlazł ze stołka, chwycił mnie pod łokcie stalowym uściskiem i choć go lżyłem i próbowałem opluć, wyniósł mnie z baru.

    źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997

    W pewnym momencie do tramwaju wsiadł młody, czarnoskóry student. Prawie doszło do rękoczynów, obrażali chłopaka aż przykro było słuchać. Gdy wychodził, opluli go. Gdyby nie wstawiła się za nim grupa studentów, kto wie jak wszystko by się skończyło.

    źródło: NKJP: Marcin Gąsiorowski: Nietuzinkowi, Gazeta Wrocławska, 2001-05-13

    [...] kolesie Sztangi udawali, że to nie oni pozwalają sobie na te żałosne dowcipy. Nie wiedziałem nawet, który popchnął mnie na stojącą przede mną dziewczynę ani który opluł mi nogawki.

    źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008

    [...] usiłowałem zagwizdać na palcach, a ponieważ nie robiłem tego od dawna, mój wysiłek przyniósł mizerny efekt, oplułem sobie tylko rękę.

    źródło: NKJP: Waldemar Borzestowski: Bulterier Samson i ja, 2008

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. opluję
    oplujemy
    2 os. oplujesz
    oplujecie
    3 os. opluje
    oplują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. oplułem
    +(e)m opluł
    oplułam
    +(e)m opluła
    oplułom
    +(e)m opluło
    opluliśmy
    +(e)śmy opluli
    oplułyśmy
    +(e)śmy opluły
    2 os. oplułeś
    +(e)ś opluł
    oplułaś
    +(e)ś opluła
    oplułoś
    +(e)ś opluło
    opluliście
    +(e)ście opluli
    oplułyście
    +(e)ście opluły
    3 os. opluł
    opluła
    opluło
    opluli
    opluły

    bezosobnik: opluto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. oplujmy
    2 os. opluj
    oplujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. oplułbym
    bym opluł
    oplułabym
    bym opluła
    oplułobym
    bym opluło
    oplulibyśmy
    byśmy opluli
    oplułybyśmy
    byśmy opluły
    2 os. oplułbyś
    byś opluł
    oplułabyś
    byś opluła
    oplułobyś
    byś opluło
    oplulibyście
    byście opluli
    oplułybyście
    byście opluły
    3 os. oplułby
    by opluł
    oplułaby
    by opluła
    oplułoby
    by opluło
    opluliby
    by opluli
    oplułyby
    by opluły

    bezosobnik: opluto by

    bezokolicznik: opluć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: opluwszy

    gerundium: oplucie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: opluty

    odpowiednik aspektowy: opluwać

  • bez ograniczeń + opluć +
    KOGO/CO + CZYM
  • Zob.  pluć