roztrzeźwić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	roztrzeźwiłem się +(e)m się roztrzeźwił	roztrzeźwiłam się +(e)m się roztrzeźwiła	roztrzeźwiłom się +(e)m się roztrzeźwiło	roztrzeźwiliśmy się +(e)śmy się roztrzeźwili	roztrzeźwiłyśmy się +(e)śmy się roztrzeźwiły
2 os.	roztrzeźwiłeś się +(e)ś się roztrzeźwił	roztrzeźwiłaś się +(e)ś się roztrzeźwiła	roztrzeźwiłoś się +(e)ś się roztrzeźwiło	roztrzeźwiliście się +(e)ście się roztrzeźwili	roztrzeźwiłyście się +(e)ście się roztrzeźwiły
3 os.	roztrzeźwił się	roztrzeźwiła się	roztrzeźwiło się	roztrzeźwili się	roztrzeźwiły się

bezosobnik: roztrzeźwiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		roztrzeźwijmy się
2 os.	roztrzeźwij się	roztrzeźwijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	roztrzeźwiłbym się bym się roztrzeźwił	roztrzeźwiłabym się bym się roztrzeźwiła	roztrzeźwiłobym się bym się roztrzeźwiło	roztrzeźwilibyśmy się byśmy się roztrzeźwili	roztrzeźwiłybyśmy się byśmy się roztrzeźwiły
2 os.	roztrzeźwiłbyś się byś się roztrzeźwił	roztrzeźwiłabyś się byś się roztrzeźwiła	roztrzeźwiłobyś się byś się roztrzeźwiło	roztrzeźwilibyście się byście się roztrzeźwili	roztrzeźwiłybyście się byście się roztrzeźwiły
3 os.	roztrzeźwiłby się by się roztrzeźwił	roztrzeźwiłaby się by się roztrzeźwiła	roztrzeźwiłoby się by się roztrzeźwiło	roztrzeźwiliby się by się roztrzeźwili	roztrzeźwiłyby się by się roztrzeźwiły

bezosobnik: roztrzeźwiono by się

bezokolicznik: roztrzeźwić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: roztrzeźwiwszy się

gerundium: roztrzeźwienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: roztrzeźwiać się

Zob. trzeźwy