rozlatać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

pot. wprawić się w chaotyczny ruch w różnych kierunkach

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

Już rączkami nie trzęsie, ale nóżki jej się bardzo rozlatały.

źródło: Internet: babyboom.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozlatałem się +(e)m się rozlatał	rozlatałam się +(e)m się rozlatała	rozlatałom się +(e)m się rozlatało	rozlataliśmy się +(e)śmy się rozlatali	rozlatałyśmy się +(e)śmy się rozlatały
2 os.	rozlatałeś się +(e)ś się rozlatał	rozlatałaś się +(e)ś się rozlatała	rozlatałoś się +(e)ś się rozlatało	rozlataliście się +(e)ście się rozlatali	rozlatałyście się +(e)ście się rozlatały
3 os.	rozlatał się	rozlatała się	rozlatało się	rozlatali się	rozlatały się

bezosobnik: rozlatano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozlatajmy się
2 os.	rozlataj się	rozlatajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozlatałbym się bym się rozlatał	rozlatałabym się bym się rozlatała	rozlatałobym się bym się rozlatało	rozlatalibyśmy się byśmy się rozlatali	rozlatałybyśmy się byśmy się rozlatały
2 os.	rozlatałbyś się byś się rozlatał	rozlatałabyś się byś się rozlatała	rozlatałobyś się byś się rozlatało	rozlatalibyście się byście się rozlatali	rozlatałybyście się byście się rozlatały
3 os.	rozlatałby się by się rozlatał	rozlatałaby się by się rozlatała	rozlatałoby się by się rozlatało	rozlataliby się by się rozlatali	rozlatałyby się by się rozlatały

bezosobnik: rozlatano by się

bezokolicznik: rozlatać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozlatawszy się

gerundium: rozlatanie się

psł. orzlětati sę

Zob. latać