roztrzeźwić
-
spowodować, że ktoś, kto był zamroczony, nieprzytomny, śpiący lub pozbawiony sił witalnych,powrócił do stanu sprawności umysłowej i ożywienia
-
[rostszeźwić] lub pot. [rosczszeźwić]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
czynności i stany fizjologiczne -
synonimy: otrzeźwić
-
Może ten zimny deszcz by mnie roztrzeźwił.
źródło: Internet: samotnawsieci.blox.pl
- Umyj się, to cię trochę roztrzeźwi.
źródło: Internet: mr-salvatore.blog.onet.pl
- Dziwnie głośno tego wieczoru w puszczy! - szepnąłem do niej. Ona, roztrzeźwiona, zerwała się i siadła w swym hamaku.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Biały Jaguar, 1980
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. roztrzeźwię
roztrzeźwimy
2 os. roztrzeźwisz
roztrzeźwicie
3 os. roztrzeźwi
roztrzeźwią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. roztrzeźwiłem
+(e)m roztrzeźwił
roztrzeźwiłam
+(e)m roztrzeźwiła
roztrzeźwiłom
+(e)m roztrzeźwiło
roztrzeźwiliśmy
+(e)śmy roztrzeźwili
roztrzeźwiłyśmy
+(e)śmy roztrzeźwiły
2 os. roztrzeźwiłeś
+(e)ś roztrzeźwił
roztrzeźwiłaś
+(e)ś roztrzeźwiła
roztrzeźwiłoś
+(e)ś roztrzeźwiło
roztrzeźwiliście
+(e)ście roztrzeźwili
roztrzeźwiłyście
+(e)ście roztrzeźwiły
3 os. roztrzeźwił
roztrzeźwiła
roztrzeźwiło
roztrzeźwili
roztrzeźwiły
bezosobnik: roztrzeźwiono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. roztrzeźwijmy
2 os. roztrzeźwij
roztrzeźwijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. roztrzeźwiłbym
bym roztrzeźwił
roztrzeźwiłabym
bym roztrzeźwiła
roztrzeźwiłobym
bym roztrzeźwiło
roztrzeźwilibyśmy
byśmy roztrzeźwili
roztrzeźwiłybyśmy
byśmy roztrzeźwiły
2 os. roztrzeźwiłbyś
byś roztrzeźwił
roztrzeźwiłabyś
byś roztrzeźwiła
roztrzeźwiłobyś
byś roztrzeźwiło
roztrzeźwilibyście
byście roztrzeźwili
roztrzeźwiłybyście
byście roztrzeźwiły
3 os. roztrzeźwiłby
by roztrzeźwił
roztrzeźwiłaby
by roztrzeźwiła
roztrzeźwiłoby
by roztrzeźwiło
roztrzeźwiliby
by roztrzeźwili
roztrzeźwiłyby
by roztrzeźwiły
bezosobnik: roztrzeźwiono by
bezokolicznik: roztrzeźwić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: roztrzeźwiwszy
gerundium: roztrzeźwienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. roztrzeźwienie
roztrzeźwienia
D. roztrzeźwienia
roztrzeźwień
C. roztrzeźwieniu
roztrzeźwieniom
B. roztrzeźwienie
roztrzeźwienia
N. roztrzeźwieniem
roztrzeźwieniami
Ms. roztrzeźwieniu
roztrzeźwieniach
W. roztrzeźwienie
roztrzeźwienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: roztrzeźwiony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. roztrzeźwiony
roztrzeźwiony
roztrzeźwiony
roztrzeźwione
roztrzeźwiona
D. roztrzeźwionego
roztrzeźwionego
roztrzeźwionego
roztrzeźwionego
roztrzeźwionej
C. roztrzeźwionemu
roztrzeźwionemu
roztrzeźwionemu
roztrzeźwionemu
roztrzeźwionej
B. roztrzeźwionego
roztrzeźwionego
roztrzeźwiony
roztrzeźwione
roztrzeźwioną
N. roztrzeźwionym
roztrzeźwionym
roztrzeźwionym
roztrzeźwionym
roztrzeźwioną
Ms. roztrzeźwionym
roztrzeźwionym
roztrzeźwionym
roztrzeźwionym
roztrzeźwionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. roztrzeźwieni
roztrzeźwieni
roztrzeźwione
roztrzeźwione
D. roztrzeźwionych
roztrzeźwionych
roztrzeźwionych
roztrzeźwionych
C. roztrzeźwionym
roztrzeźwionym
roztrzeźwionym
roztrzeźwionym
B. roztrzeźwionych
roztrzeźwionych
roztrzeźwionych
roztrzeźwione
N. roztrzeźwionymi
roztrzeźwionymi
roztrzeźwionymi
roztrzeźwionymi
Ms. roztrzeźwionych
roztrzeźwionych
roztrzeźwionych
roztrzeźwionych
odpowiednik aspektowy: roztrzeźwiać
-
+ roztrzeźwić + KOGO -
Zob. trzeźwy