wylatać - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

pot. uzyskać coś po długotrwałych staraniach, związanych m.in. z wielokrotnym chodzeniem dokądś

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

synonimy:

wychodzić

Jeśli wam się nie chce po prostu zrobić takiej listy, to powiedzcie, to my ją wam wylatamy.

źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wylatałem +(e)m wylatał	wylatałam +(e)m wylatała	wylatałom +(e)m wylatało	wylataliśmy +(e)śmy wylatali	wylatałyśmy +(e)śmy wylatały
2 os.	wylatałeś +(e)ś wylatał	wylatałaś +(e)ś wylatała	wylatałoś +(e)ś wylatało	wylataliście +(e)ście wylatali	wylatałyście +(e)ście wylatały
3 os.	wylatał	wylatała	wylatało	wylatali	wylatały

bezosobnik: wylatano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wylatajmy
2 os.	wylataj	wylatajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wylatałbym bym wylatał	wylatałabym bym wylatała	wylatałobym bym wylatało	wylatalibyśmy byśmy wylatali	wylatałybyśmy byśmy wylatały
2 os.	wylatałbyś byś wylatał	wylatałabyś byś wylatała	wylatałobyś byś wylatało	wylatalibyście byście wylatali	wylatałybyście byście wylatały
3 os.	wylatałby by wylatał	wylatałaby by wylatała	wylatałoby by wylatało	wylataliby by wylatali	wylatałyby by wylatały

bezosobnik: wylatano by

bezokolicznik: wylatać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wylatawszy

gerundium: wylatanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wylatany

+

wylatać

+

CO + (KOMU)

Zob. latać