-
2.
taki, który zaczął logicznie myśleć i rzeczowo oceniać jakąś sytuację -
[otszeźwiały] lub pot. [oczszeźwiały]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną -
Otrzeźwiali liderzy prawicy nakazali zmianę stanowiska klubów AWS i UW, żądając w zamian udziału lewicy w komisji rewizyjnej.
źródło: NKJP: Krzysztof Makowski: Wilk syty..., Gazeta Miejska, nr 3 (21), 1999
Inteligencja spogląda więc niczym otrzeźwiały Don Kichot na swą Dulcyneę i ma dysonans poznawczy.
źródło: NKJP: Teresa Bogucka: Nieuchronna normalność, Gazeta Wyborcza, 1992-11-28
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. otrzeźwiały
otrzeźwiały
otrzeźwiały
otrzeźwiałe
otrzeźwiała
D. otrzeźwiałego
otrzeźwiałego
otrzeźwiałego
otrzeźwiałego
otrzeźwiałej
C. otrzeźwiałemu
otrzeźwiałemu
otrzeźwiałemu
otrzeźwiałemu
otrzeźwiałej
B. otrzeźwiałego
otrzeźwiałego
otrzeźwiały
otrzeźwiałe
otrzeźwiałą
N. otrzeźwiałym
otrzeźwiałym
otrzeźwiałym
otrzeźwiałym
otrzeźwiałą
Ms. otrzeźwiałym
otrzeźwiałym
otrzeźwiałym
otrzeźwiałym
otrzeźwiałej
W. otrzeźwiały
otrzeźwiały
otrzeźwiały
otrzeźwiałe
otrzeźwiała
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. otrzeźwiali
otrzeźwiali
otrzeźwiałe
otrzeźwiałe
D. otrzeźwiałych
otrzeźwiałych
otrzeźwiałych
otrzeźwiałych
C. otrzeźwiałym
otrzeźwiałym
otrzeźwiałym
otrzeźwiałym
B. otrzeźwiałych
otrzeźwiałych
otrzeźwiałych
otrzeźwiałe
N. otrzeźwiałymi
otrzeźwiałymi
otrzeźwiałymi
otrzeźwiałymi
Ms. otrzeźwiałych
otrzeźwiałych
otrzeźwiałych
otrzeźwiałych
W. otrzeźwiali
otrzeźwiali
otrzeźwiałe
otrzeźwiałe
-
Zob. trzeźwy